''Անցորդը''

Երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի վերջին շաբաթների ակտիվությունից անհանգստացած իշխանություններն այդ ակտիվությունը փորձում են ճնշել հեգնանքով ու ծաղրով: Ակնհայտ է՝ հակաքոչարյանական պայքարում ՀՀԿ-ականների գլխավոր զենքը ծաղրն է: Իսկ քանի որ, ինչպես Շարմազանովը կասեր, ծաղրը քաղաքական կատեգորիա չէ, հետևաբար` ՀՀԿ-ի համար քաղաքական կատեգորիա՝ դեմք չէ նաև ինքը ծաղրվողը:

Հաշվարկը, ինչպես երևում է, թեև բավական պրիմիտիվ է, սակայն հանրությանը՝ հասկանալի: Եվ ՀՀԿ-ական ջահելներն, իրար հերթ չտալով, ծաղրում են երկրորդ նախագահին, մանավանդ` այն առումով, որ վերջինս ոչ մի պարագայում չի կարող հավակնել հեռուն գնացող նպատակներով քաղաքական դաշտում հայտնության, որովհետև միայնակ է՝ «թիմ չունի»: Միայնակության ու «անթիմության» այս թեզը բավական խորիմաստորեն արդեն քննարկել են երիտհհկական մի քանի խոշոր գլուխներ:

Մենք էլ, ինչպես երիտհհկն, մեզ վստահեցնենք, որ Ռ. Քոչարյանը թիմ չունի, բայց, այնուամենայնիվ, մի հարց տանք` եղբա'յր, եթե մարդը միայնակ է՝ առանց թիմակիցների և թիմի, էլ ինչո՞ւ եք այդքան հախուռն ու անզիջում վրա տվել, բա որտե՞ղ մնաց ՀՀԿ-ականի ձեր բարոյականությունն ու հանդուրժողականությունը՝ քաղաքական ամայի դաշտում պատահաբար հայտնված «միայնակ» մի անցորդի այսպես համերաշխ գյուլլախորով չանելու համար:

Լ. Ս.