Իրոք, չեմ հասկանում

«Զարմանալի լրագրողներ ունենք մենք... Ծնողը որդուն բերել է հավաքակայան, որպեսզի ճանապարհի ծառայության:
Լրագրողի տարբեր հարցերից հետո պարզ է դառնում, որ երկուսն էլ ուրախ են, երկուսն էլ չեն մտածում որևէ բանի մասին: Ավելին տղան, վստահաբար ասում է, որ ուրախ է, չի լարվում, հանգիստ սպասում է, թե որտեղ է ընկնելու ծառայելու:
Լրագրողը հարցնում է հորը, թե վստահում է արդյոք նա բանակին, ծնողը վստահ պատասխանում է այո, լրագրողը հարցնում է ինչու:Այ քեզ բան...

Ես երևի լավ չեմ հասկանում, խնդրում եմ բացատրել լրագրողը մարդ է, ով լուսաբանում է իրադարձությունը, թե՞ մարդ, ով քաղաքացու մոտ անվստահության տրամադրություններ է ստեղծում բանակի ու զինվորական ծառայության նկատմամբ, իրոք չեմ հասկանում»: