Հասարակությունն անհրաժեշտության դեպքում կհամախմբվի ՀԱԵ շուրջը, իշխանությանը ցույց կտա իր տեղը․ Վարդան Այվազյան

Սահամանադրագետ Վարդան Այվազյանը իր խոսքում անդրադառնում է պետություն–եկեղեցի հարաբերություններին՝ դրանք դիտարկելով հայեցակարգային և պատմական համատեքստում։ Նա ընդգծում է, որ հոգևոր իշխանությունն աշխարհիկից առաջ է ի հայտ եկել, ուստի՝ պետությունն իրավունք չունի հավասարը հավասարի պես վիճաբանել եկեղեցու հետ, հատկապես՝ Հայ Առաքելական Եկեղեցու, որը դարեր շարունակ կատարել է նաև պետականության գործառույթներ, հատկապես՝ պետականության բացակայության պայմաններում։

Այվազյանը քաղաքականության մասին տալիս է իր սահմանումը՝ որպես առաջնահերթությունների աստիճանակարգման արվեստ։ Նա պնդում է, որ եթե պետությունը կանգնած է գոյութենաբանական սպառնալիքի առաջ, ապա եկեղեցին պարտավոր է արտահայտել իր դիրքորոշումը և հուշել առաջնահերթությունները՝ ելնելով իր պատմական առաքելությունից։

Բանախոսը նաև արձագանքում է եկեղեցու հասցեին հնչող քննադատություններին՝ պատմամշակութային հուշարձանների պահպանման և աղանդավորության դեմ պայքարի հարցերում։ Նա ընդգծում է, որ այս հարցերում հիմնական պատասխանատուն պետությունն է, և որ եկեղեցին դարերով պահպանել է հայկական ինքնության վկան հանդիսացող սրբավայրերը։ Ինչ վերաբերում է աղանդավորությանը, նա կոչ է անում օրենսդրորեն սահմանել, որ կրոնական կազմակերպության գրանցման համար հիմք պետք է լինի բարեպաշտություն ձևավորելու առաքելությունը։

Այվազյանը քննադատում է իշխանությունների վարած քաղաքականությունը՝ պնդելով, որ արշավը եկեղեցու դեմ նպատակ ունի հաճոյանալ աղանդավոր խմբերին և «ազատական» գաղափարներով հասարակությանն այլասերման միջոցով խաթարել ավանդական արժեքները։

Ամփոփելով՝ նա առաջարկում է ձևավորել համահայկական նոր սահմանադրություն, որի շրջանակում կամրագրվի Հայ Առաքելական Եկեղեցու պաշտպանությունը՝ ոչ միայն Հայաստանի ներսում, այլև Սփյուռքում։

Մանրամասն՝ տեսանյութում։