Ինչո՞ւ եմ անիրատեսական համարում թուրքական աշխարհի հետ խաղաղության հաստատումը. Վահրամ Միրաքյան

Գործարար Վահրամ Միրաքյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է.

5 պատճառ, թե ինչու եմ անիրատեսական համարում թուրքական աշխարհի (Ադրբեջան, Թուրքիա) հետ կոնֆլիկտի դադարեցումը կամ խաղաղության հաստատումը:

1. Հայ-թուրքական կոնֆլիկտն էթնիկ կոնֆլիկտ է, որն արտահայտվում է կրոնական, տարածքային, մշակութային, պատմական, տնտեսական... ոլորտներում, հետևաբար դա անլուծելի է: Էստեղ միշտ հարցնում են, թե ո՞նց անլուծելի, բա ըդենց ոնց ենք ապրելու: Հենց ըդենց, կոնֆլիկտով էլ ապրելու ենք, ոնց որ Իսրայելն ու Պաղեստինը:
2. Ադրբեջանում դենացիֆիկացիա չի եղել, հետևաբար իրենք շարունակում են ատել մեզ, շարունակում են հերոսություն համարել հայի գլուխ կտրելը կամ հայ կնոջը բռնաբարելը, իսկ իրենց ամբողջ վերջին 40 տարիների գաղափարախոսությունը կառուցված է հային ոչնչացնելու սկզբունքների վրա՝ հետևաբար էդ ամեն ինչը չի կորելու, ուղղակի մենք ենք սկսելու ավելի թույլ կետից:
3. Թուրքիան երբեք չի փոշմանել Ցեղասպանության համար, երբեք չի ընդունել, նույնիսկ նախնիների սխալ չի համարել, էլ ուր մնաց զղջելը, հետևաբար Թուրքիան շարունակում է Ցեղասպանության քաղաքականությունը, նպատակը չի փոխվել, ուղղակի ժամանակավոր միջոցներն են փոխվել:
4. Աշխարհաքաղաքական շահերը մեր տարածաշրջանում նույնն են մնացել, ինչ 100-200 տարի առաջ: Մի կողմից Ռուսասատան, մյուս կողմից Թուրքիա, իր անգլոսաքսոնական հովանավորներով: Հետևաբար մեր տարածաշրջանի աշխարհաքաղաքական բախումն էլ թույլ չի տալու խաղաղություն հաստատվի:
5. Երբեք, ոչ մի դեպքում թույլը, պարտվածը խաղաղություն չի ստացել զուտ խաղաղություն խնդրելով: Շատերդ փողոցում մեծացած, ծեծված կամ ծեծած կլինեք, տեսե՞լ եք մի դեպք, որ ծեծվողը խաղաղություն խնդրի ու ստանա: Հա, կստանա, բայց մի պայմանով, որ դրանից հետո վազելու է ջուր բերելու կամ ծեծողի համար այլ «տասովկա» անելու:

Հա, հասկանում եմ, որ հաճելի է լսել, որ խաղաղություն է լինելու, անվտանգ է լինելու, տհաճ ու բարդ է մրցակցելը, պայքարելը, բայց հենց դա էլ թակարդն է, որին մեզ տանում են խաղաղության լոլոներով:

ՀԳ. Կարծում եմ կհամաձայնվեք, որ երեխաների սպանությունից ավելի ծանր հանցագործություն աշխարհում գոյություն չունի: Հայոց Ցեղասպանության ժամանակ մոտ 200 հազար հայ երեխա է սպանվել: