Քաղաքագետ Գարեգին Պետրոսյանը գրում է.
«Պատերազմը 2018-ի երկրում բեմականացված «հեղափոխության» արդյունքն է կամ հետևանքը: Իրավիճակներն ու դերերը փոխվում են, մարդկանց էշացնելու սկզբունքներն ու դերասանները մնում են նույնը: 2018-ի «հեղափոխական» փոփոխության ոգեկոչող փոքրիկ ծաղրածուն այսօր դարձել է հայրակորուս զավակ:
Ռոբերտ Աբաջյանի կեղծ պապի խեղկատակությունը մարսած հիմար զանգվածը այս մի խաբեությունն էլ հանգիստ վերցրեց և կերավ: Իսկ Նիկոլը, ով այս անգամ էլ Եռաբլուրն էր դարձրել PR-ի հարթակ,ուղղակի ապացուցեց, հայրենիքին կյանքը նվիրած և ոչ մի հերոս նահատակ իր համար արժեք չի ներկայացնում, եթե չի ծառայեցվում նեղքաղաքական նպատակահարմարություններին….»: