Փոխարժեքներ
22 11 2024
|
||
---|---|---|
USD | ⚊ | $ 389.45 |
EUR | ⚊ | € 409.74 |
RUB | ⚊ | ₽ 3.86 |
GBP | ⚊ | £ 491.95 |
GEL | ⚊ | ₾ 142.08 |
«Չգիտեմ` որևէ մեկն ուշադրություն դարձրե՞լ է, թե Ամուլսարի հետ կապված իրավիճակի առնչությամբ ՀՀ վարչապետի մոտ 19.08.2019 թ. խորհրդակցության ընթացքում Նիկոլ Փաշինյանն ինչ հարցեր է տվել խորհրդակցության մասնակիցներին և ինչ պատասխաններ է ստացել: Այդ պատասխանների մի մասի խորքում բնության և Հայաստանի նկատմամբ հանցագործությունը կոծկելու փորձն է, որը վերլուծաբար ներկայացնելու համար կարիք կլինի մի քանի հրապարակումների: Այժմ այդ ամենին չեմ անդրադառնա, ընդամենը կմեջբերեմ հիշյալ խորհրդակցության ընթացքում ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի հարցերից մեկին ՀՀ քննչական կոմիտեի նախագահ Հայկ Գրիգորյանի պատասխանը.
Վարչապետ Նիկոլ Փաշինյան. «Ես հետևեցի նաև մեկնաբանություններին, բայց ևս մեկ անգամ ճշտելու համար ուզում եմ հասկանալ՝ քրեական գործը հարուցելուց հետո քննչական խումբը, ճի՞շտ եմ հասկանում, որ հավաքել է դաշտում եղած ամբողջ ինֆորմացիան բաց աղբյուրներից, այսինքն՝ դեմ, կողմ, բաց նամակներ և այլն: Այդ ամեն ինչը հավաքվե՞լ է քրեական գործում, մինչ այդ եղած փաստարկները քրեական գործի նյո՞ւթ են դարձել, և ամբողջը դարձե՞լ է քննության առարկա»։
Ակնհայտ է, որ Փաշինյանը շատ ճիշտ ու տեղին հարց է տվել, որին քննչական կոմիտեի նախագահը պետք է տար հետևյալ պատասխաններից մեկնումեկը, որը որ կհամապատասխաներ իրականությանը` «Այո», «Ոչ», «Մասամբ»: Այս պատասխաններից մեկնումեկը տալու փոխարեն, քննչական խմբի ղեկավարը նախընտրել է տվյալ հարցին պատասխանելուց խուսանավել, տալ բոլորովին այլ պատասխան, որը վարչապետի հարցի պատասխանը չէ.
Կարծում ենք, պարզ է նաև, թե քննչական կոմիտեի նախագահն ինչու չի պատասխանել Փաշինյանի հարցին: Եթե տար «Ոչ» կամ «Մասամբ» պատասխանը, կստացվեր, որ քննությունը թերի է իրականացվել, իսկ եթե պատասխաներ «Այո», դա պատասխանատվություն ենթադրող կլիներ, որովհետև հետագայում Ամուլսարի հանքի շահագործման պատճառով էկոլոգիական (և ոչ միայն) աղետի դեպքում հարց կառաջանար, որ եթե քննչական կոմիտեն իսկապես հավաքել է դաշտում եղած ամբողջ տեղեկատվությունը բաց աղբյուրներից, այդ թվում նաև՝ Ամուլսարի հանքի շահագործման դեմ, բաց նամակներ և այլն, այդ ամենը, ինչը հավաքել է քրեական գործում, մինչ այդ եղած փաստարկները քրեական գործի նյութ են դարձել, և ամբողջը դարձրել է քննության առարկա, ապա ինչպե՞ս է վարվել այնպես, ինչպես վարվում է հիմա, այսինքն, ըստ էության, անտեսելով դրանք, ինչպե՞ս են քննչական կոմիտեի նախագահը և քննչական խմբի ղեկավար Յուրա Իվանյանը վերոնշյալ խորհրդակցության ընթացքում վարչապետին տվել այն պատասխանները, որոնք տվել են:
Բացի նրանից, որ Հայկ Գրիգորյանը չի պատասխանել վարչապետի հարցին, իսկ Փաշինյանն էլ դա չի նկատել կամ չնկատելու է տվել, դեռ մեծ հարց է, թե քրեական գործը հարուցելուց հետո ոլորտի առաջատար մասնագետները՝ համալսարանների, ակադեմիայի և ոլորտում հեղինակություն վայելող այլ մասնագետներ, բոլորը ներգրավվե՞լ են որպես փորձագետներ:
Ենթադրենք, թե նույնիսկ ներգրավվել են որպես փորձագետ կամ թեկուզ որպես վկա, բայց դա արվել է զուտ ձևականորեն, քննության բազմակողմանիության և օբյեկտիվության երևութականություն ստեղծելու համար, քանի որ մի շարք փորձագետների, վկաների (ՀՀ գիտությունների ազգային ակադեմիայի Էկոլոգանոոսֆերային հետազոտությունների կենտրոնի տնօրեն, երկրաբանահանքաբանական գիտությունների դոկտոր Արմեն Սաղաթելյանի, ՀՀ ԳԱԱ Ա. Բ. Նալբանդյանի անվան քիմիական ֆիզիկայի ինստիտուտի տնօրեն Սեյրան Մինասյանի, ԵՊՀ աշխարհագրության և երկրաբանության ֆակուլտետի ռեգիոնալ երկրաբանության, պետրոլոգիայի և օգտակար հանածոների հանքավայրերի ամբիոնի վարիչ, երկրաբանական գիտությունների թեկնածու, դոցենտ Շահեն Խաչատրյանի, էկոլոգ-իրավաբան, «Հայաստանի անտառներ» ՀԿ-ի տնօրեն Նազելի Վարդանյանի, Բնության համաշխարհային հիմնադրամի (WWF) հայաստանյան մասնաճյուղի տնօրեն Կարեն Մանվելյանի և բազմաթիվ այլոց) ներկայացրած վտանգները, որոնք սպասելի են հանքի շահագործման դեպքում, նրանց եզրակացությունները, բերած փաստարկներն Ամուլսարի հանքի շահագործման դեմ իրականում, դատելով հիշյալ խորհրդակցության ընթացքում վարչապետին տրված պատասխաններից, ըստ էության, հաշվի չեն առնվել:
Հիմա անդրադառնանք Ամուլսարի գործով ՀՀ քննչական կոմիտեի քննչական խմբի ղեկավար Յուրա Իվանյանի և ՀՀ բնապահպանության նախկին նախարար, Արայիկ Գրիգորյանի (Ավշարի Արայիկ) եղբայր Արամայիս Գրիգորյանի հորեղբոր տղաներ լինելու վերաբերյալ լրագրողական հետաքննությամբ վերջերս կատարված շատ կարևոր բացահայտմանը, որն «Ամուլսարի գործով քննիչ Յուրա Իվանյանը և նախկին բնապահպանության նախարարը ազգակցական կապ ունեն» վերտառությամբ հոդվածով հրապարակել infocom.am կայքը:
Ընդգծենք, որ Արամայիս Գրիգորյանը հենց այն պետական բարձրաստիճան պաշտոնյան է, որը 2016 թ. ապրիլի 29-ին, այսինքն` նույն օրն ևեթ, առանց գոնե մեկ օր մտածելու, մտորելու, հապշտապ հաստատել է «ԳԵՈԹԻՄ» ՓԲԸ-ի (այժմ` «Լիդիան Արմենիա» ՓԲԸ) ներկայացրած «Ամուլսարի ոսկեբեր քվարցիտների հանքավայրի հանքարդյունահանման համալիրի փոփոխված նախագծի շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության գնահատման հաշվետվություն» փաստաթղթի վերաբերյալ իր ղեկավարած նախարարության «Շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության փորձաքննական կենտրոն» ՊՈԱԿ-ի տված շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության փորձաքննության 29.04.2019 թ. թիվ ԲՓ-35 եզրակացությունը (Պետական փորձաքննական եզրակացություն):
Կարծում ենք, հասկանալի է, որ Ամուլսարի խնդրի ցանկացած հանգուցալուծման (թե հանքավայրի շահագործումը թույլատրելու, թե արգելելու) դեպքում, ուշ թե շուտ, առաջանալու է հիշյալ եզրակացությունը տված փորձագետ Ա. Մինասյանի, նույն եզրակացությունը ստորագրած հիշյալ ՊՈԱԿ-ի այն ժամանակվա տնօրեն Վ. Սահակյանի, ՇՄԱԳ-ի տվյալ եզրակացությունը որպես ՀՀ բնապահպանության նախարար հաստատած Արամայիս Գրիգորյանի պատասխանատվության հարցը:
Առաջին դեպքում` Ամուլսարի հանքի շահագործման աղետալի հետևանքների, իսկ երկրորդ դեպքում` շրջակա միջավայրի աղտոտման կամ նույնիսկ թունավորման վերաբերյալ տեղեկությունները դիտավորությամբ թաքցնելու, իրականությունը չարտահայտող եզրակացություն տալու, այն ստորագրելու, հաստատելու, թեկուզ պաշտոնեական անփութության կամ արդեն իսկ կատարված ծախսերի, պատճառված վնասի համար»,-գրում է թերթը:
Մանրամասները՝ թերթի այսօրվա համարում։