"Պտուտակային" համակարգ

Արդեն նախկին ոստիկանապետ Ալիկ Սարգսյանն իր պաշտոնանկության նախորդ օրը` երեկոյան, զարմանում է, թե ինչո՞ւ պետք է նախագահն իրեն ազատի աշխատանքից, եթե նախօրեին հանդիպել է նրա հետ, եւ այդ մասին որեւէ ակնարկ չի եղել: Այլ կերպ ասած՝ նրան պարզապես կանգնեցրել են կատարված փաստի առաջ:

Սա առաջին դեպքը չէ, երբ պետական պաշտոնյային աշխատանքից ազատում են՝ անգամ հարկ չհամարելով պատշաճ կերպով նրան տեղեկացնել այդ մասին: Սա, կարծես, դառնում է մշակույթ, վարքագծային կանոն հայաստանյան պետական կառավարման համակարգում:

Դժվար է ասել՝ նման գործելակերպով ինչ-որ քաղաքական խնդիրնե՞ր են լուծվում, անսպասելիության ու անկանխատեսելիության էֆեկտով ենթականերին մշտական վախի մթնոլորտում պահելու եւ, այդպիսով, նրանց կախվածությունն ավելի ընդգծելու նպատակնե՞ր են հետապնդվում, թե՞ պարզապես քմահաճույքի հետեւանք է: Բայց, անկախ ամեն ինչից, զուտ մարդկային, էթիկական տեսանկյունից, նման վերաբերմունքը բացարձակ հասկանալի չէ: Որովհետեւ, անկախ ամեն ինչից, գործ ունենք մարդու եւ նրա արժանապատվությունը պարտադիր հարգելու չգրված օրենքի հետ: Եվ եթե սա այլեւս արժեք չէ պետական կառավարման ոլորտում, նշանակում է իշխանությունն այնտեղ ոչ թե սուբյեկտներ է տեսնում, այլ ընդամենը պտուտակներ, որոնց կարելի է հարկ եղած դեպքում ձգել կամ էլ հանել ու դեն շպրտել: