Հոգով մանուկ ինքնասպաններ

Երբեմն քաղաքով քայլելիս հանդիպում ենք սեւ եւ վարդագույն զգեստներով, մուգ ներկված աչքերով տարoրինակ պատանիների` էմոների: Նրանք հիմնականում 12-18 տարեկան են` դեպրեսիոն, անտարբեր ու մելամաղձոտ հայացքով, ռոքի տակ թափահարում են գլուխները: Նրանց շրջանում տարածված կարծիք կա, որ 18 տարեկան դառնալուն պես ինքնասպանություն պետք է գործեն:

Առաջին էմոները Հայաստանում հայտնվել են 2007 թվականին: Մեր զրույցը Լիզայի հետ է: Նա 18 տարեկան է, ավարտել է դպրոցը եւ աշխատում է:

- Ինչպե՞ս ստացվեց, որ դարձար էմո:

- Այս շարժման մասին լսել եմ 15 տարեկանում: Իսկ ինքս էմո եմ դարձել 17 տարեկանում: Սիրահարվել էի մի երիտասարդի, ով էմո շարժման ներկայացուցիչ էր: Նրան դուր գալու համար սկսեցի հագնվել այնպես, ինչպես նա: Արդյունքում՝ ինքս էլ դարձա էմո:

- Իսկ դու ինչպե՞ս ես հագնվում:

- Սկզբնական շրջանում Էմոական աքսեսուարներ էի կրում, աչքերս արտահայտիչ սեւ էի ներկում, հետո մազերս կտրեցի նրանց նման: Իսկ արդեն չափահաս տարիքում պիրսինգ արեցի եւ մի փոքրիկ մազափունջ վարդագույն ներկեցի: Հասարակությունը շատ տարօրինակ էր նայում դրան:

- Այսինքն` դուք ուղղակի հասարակության ուշադրության կարի՞քն ունեք:

- Ո՛չ, մեզ պարզապես դուր է գալիս, երբ տարօրինակ հայացքով են մեզ նայում:

- Ինչպե՞ս կբնութագրես էմոներին:

- Մենք թինեյջերներ ենք, որոնք չեն ամաչում իրենց էմոցիաներից:

- Իսկ ծնողներդ ինչպե՞ս են վերաբերվում դրան:

- Հագնվածքիս համար ոչինչ չէին ասում, իսկ երբ իմացան, որ էմո եմ, արգելեցին ինձ շփվել նրանց հետ: Իսկ ես, հակառակվելով նրանց, ստիպված եղա հեռանալ տնից եւ հիմա ապրում եմ ընկերոջս հետ:

- Ի՞նչ նախասիրություններ ունես:

- Սիրում եմ լսել ռոք, պարել բրեյքդանս: Շատ եմ սիրում արյուն, սիրում եմ նաեւ երակներս կտրել:

- Երբեւէ բժիշկների օգնությանը դիմե՞լ ես:

- Ես չէ, բայց երակներս կտրելուց հետո դեպքեր են եղել, որ ստիպված եմ եղել դիմել բժիշկների միջամտությանը: Այժմ ձերքերիս վրա 20 կամ 25 սպի ունեմ: Դեպքեր են եղել նաեւ, երբ բժիշկները ստիպված են եղել երակներս կարել:

- Ինչո՞ւ ես երակներդ կտրում:

- Պարզապես սիրում եմ: Բացի այդ` մենք երակ ենք կտրում նրա համար, որ միշտ երիտասարդ մնանք:

- Կյանքիդ համար չե՞ս վախենում:

- Ո՛չ, ես միայն ապրում եմ ներկայով:

- Էմո ընկերներ շատ ունե՞ս:

- Այո՛, էմո ընկերներ շատ ունեմ, եւ նրանք ոչ միայն ընկերներ են, այլ նաեւ` ընտանիքս:

- Իսկ ի՞նչ ես ցանկանում անել ապագայում:

- Ես եւ ընկերս ցանկանում ենք մեկնել ՌԴ, քանի որ այնտեղ ավելի լավ են վերաբերվում էմոներին, քան այստեղ:

- Իսկ ծնողնե՞րդ:

- Ես նրանց շատ եմ սիրում, բայց ցավում եմ, որ ամեն ինչ այսպես է ստացվել: Նրանք ինձ չեն ցանկանում ընդունել: Չգիտեմ` ինչու: Ես ո՛չ ծխախոտ եմ օգտագործում, ո՛չ խմիչք եւ ո՛չ էլ թմրադեղ, բայց, միեւնույն է, նրանք ինձ չեն ընդունում, եւ վերջ: Ուրեմն թող մոռանան, որ աղջիկ ունեն: Ոչինչ փոխել չի լինի:

- Հիմնականում որտե՞ղ եք հավաքվում:

- Մեծ մասամբ Կասկադում եւ Մանկական երկաթուղում:

- Իսկ ինչո՞ւ հենց մանկական երկաթուղում:

- Դա խորհրդանշում է, որ մենք հոգով մանուկ ենք:

- Իսկ ինչո՞ւ եք կամուրջներից նետվում:

- Դա էլ իր բացատրությունն ունի: Մենք համոզված ենք, որ եթե իսկական էմո ենք, ուրեմն ցած նետվելուց թեւեր են առաջանում:

Էմմա ԱՍԱՏՐՅԱՆ