Զբաղվելո՞ւ են իրենց գործով

Երբ Ադրբեջանի ճնշմամբ անցած տարի ԼՂՀ տարածքներում փաստահավաք առաքելություն պետք է անցկացվեր, Բաքուն պնդեց, որպեսզի դիտարկման առարկա դառնա նաեւ այնտեղ ադրբեջանական մշակութային արժեքների վիճակի հարցը:

Նպատակն առավել քան պարզ էր`ձեւավորել հայ վանդալի կերպար: Եվ այդ ամենը քաղաքակիրթ աշխարհի աչքի առաջ Ջուղայում հայկական խաչքարերը գազանաբար ջարդելու, Ադրբեջանում հայկականը հիշեցնող ամեն ինչ ոչնչացնելու պետական քաղաքականության ֆոնի վրա:

Ու մինչ Ադրբեջանը գործում է ծրագրված հետեւողականությամբ, մերոնք կամ այդ նախաձեռնությունները չեզոքացելու անհաջող փորձեր են անում, կամ էլ զբաղված են` հարցը միջազգայնացնելու պատասխանատվությունն իրար վրա գցելով:

Միջազգային մեկ-երկու կառույցում առանձին նախաձեռնություններով հայտարարություններ հնչեցնելուց այն կողմ չենք անցել, պետական մակարդակով որեւէ էական արդյունք չենք ապահովել: Եվ բացարձակապես նշանակություն չունի՝ ո՞րն է պատճառը՝ պետական պատասխանատու գերատեսչությունների, մասնավորապես` արտգործնախարարության անգործությո՞ւնը, անտարբերությո՞ւնը, թե՞ ապաշնորհությունը:

Գուցե, սովորության համաձայն, այս դեպքում էլ վերեւից նոր հանձնարարական պետք է իջեցվի, որպեսզի իրավասու մարմիններն իրար անցնեն, նախաձեռնություններ ցուցաբերելու մրցույթներ անցկացնեն, հանկարծակի մեկը մյուսից պարտաճանաչ ու գործնական դառնան... Չէ՞ որ մեր երկրում միայն այդ դեպքում է ինչ-որ բան տեղից շարժվում: