կարևոր
0 դիտում, 7 տարի առաջ - 2017-07-11 15:41
Մշակույթ

Չեմ հավատում հերոսների գոյությանը. թուրք կինոռեժիսորի ֆիլմում հակահերոսներն են գլխավոր դերերում

Չեմ հավատում հերոսների գոյությանը. թուրք կինոռեժիսորի ֆիլմում հակահերոսներն են գլխավոր դերերում

Թուրք կինոռեժիսոր Զեքի Դեմիրքուբուզի «Անթեղ» ֆիլմը կցուցադրվի «Ոսկե ծիրան» կինոփառատոնի շրջանակներում: Ֆիլմն ընդգրկված է «Միջազգային խաղարկային մրցույթ» անվանակարգում:

Լրագրողների հետ զրույցում Դեմիրքուբուզը նշեց, որ միշտ անհարմար է զգում խոսել իր և իր կատարած աշխատանքի մասին: Նա, այնուամենայնիվ, տեղեկացրեց, որ իր ֆիլմը չունի գլխավոր և երկրորդական հերոսներ:

«Ֆիլմը, առհասարակ, հերոս չունի, ունի 3 կերպեր, ովքեր հակահերոսներ են` ինչպես իմ բոլոր ֆիլմերում: Սա միգուցե նրանից է, որ ես չեմ հավատում հերոսների գոյությանը: «Անթեղը» պատմում է մարդկային բնույթի մասին. իրականում ես միշտ իմ ֆիլմերը ստեղծում եմ կենտրոնանալով մարդու բնույթի վրա, և չեմ մտածում` ինչպես կընկալի հասարակությունը: «Անթեղում» ներկայացնում եմ մարդկային բարոյականության և էթիկայի հակասությունը»,-ասաց կինոռեժիսորը:

Հարցին, թե վերջին շրջանում թուրքական ֆիլմերը հիմնականում սոցիալական թեմաներով են, այդ ինչպես է, որ կինոռեժիսորը շրջանցել է այս թեման` Դեմիրքուբուզը պատասխանեց, որ ինքն իր առջև երբեք նպատակ չի դրել երկրի սոցիալական թեմաները վերհանել: Ըստ նրա` իրեն ավելի շատ մարդկային հոգեբանությունն է հետաքրքրում: «Բացի այդ, բաժանումները, թե այս մի ֆիլմը սոցիալական է, մյուսը` ոչ, վտանգավոր են, քանի որ դրանց արդյունքում ֆիլմը կարող է գաղափարախոսության գործիք դառնալ, իսկ արվեստը, ինձ համար` կինոն, միակ վայրն է, ուր ինձ լիարժեք ազատ եմ զգում: Դրա համար էլ պետք է զգույշ լինել ֆիլմերի թեմատիկան ընտրելիս, քանի որ իրականում, երբ նայում ենք վեպերին, պիեսներին, զգում ենք, որ այնտեղ որոշակի գաղափարախոսություն կա` վատ իմաստով, ազգային ինչ-որ հարցեր վերհանելու խնդիր, դրա համար էլ ես նախընտրում եմ չօգտվել դրանցից»,-ասաց կինոռեժիսորը:

Ըստ նրա` իր սերնդակիցները շատ են հետաքրքրված սոցիալական, քաղաքական խնդիրներով, և հիմա ամբողջ աշխարհը, այդ թվում և Թուրքիան, այդ թեմաներիվրա է արվեստում շեշտը դնում: Դեմիրքուբուզին համոզված է` դասակարգային խտրության մասին ֆիլմերին զուգահեռ` պետք է նաև մարդկանց պատմությունները ներկայացնել, այսինքն` ցույց տալ այն, ինչ կրում են մարդիկ իրենց ներսում: