Պատահական չէր, որ Գալուզինը զգուշացրեց Բաքվին և Երևանին

Այսպիսով, կայուն զգացողություն է առաջանում, որ կա ինչ-որ պայմանավորվածություն խաղաղության պայմանագրի ստորագրման վերաբերյալ, իսկ Գալուզինի հայտարարությունը կրում է կանխարգելիչ բնույթ, եթե նկատի ունենանք նրա խոսքերը «հապճեպ, չմտածված եւ մինչեւ վերջ չհստակեցված որոշումների մասին»: Իրավիճակը մեկնաբանում է Ստանիսլավ Տարասովը:

«Բանն այն է, որ Բաքվի եւ Երեւանի միջեւ խաղաղության պայմանագրի նախապատրաստման շուրջ բանակցություններն ընթանում են փակ ռեժիմով: Մոսկվան միջնորդի դիրքից դուրս մղելուց հետո դրանք մի ժամանակ անցնում էին արեւմտյան հարթակներում, եւ այդ ուղղությամբ հատուկ ջանքեր էր գործադրում ԱՄՆ նախկին վարչակազմի ԱՄՆ պետքարտուղար Էնտոնի Բլինկենը: Նաեւ հայտարարվեց՝ պայմանագիրը համաձայնեցվել է գրեթե 90%-ով` 17 հոդվածներից 15-ով, եւ թվում էր, թե շուտով փաստաթուղթը կստորագրվի: Այնուհետեւ որոշակի փակ անհամաձայնությունների պատճառով Բաքուն եւ Երեւանը միմյանց համար անընդունելի պահանջներ առաջ քաշեցին եւ բանակցային գործընթացում դադար առաջացավ։

Ներկա իրավիճակն ունի մի շարք կարեւոր առանձնահատկություններ: Ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմում կրած պարտությունից հետո Հայաստանն իր գրեթե բոլոր ձախողումների համար սկսեց մեղադրել Ռուսաստանին եւ արտաքին քաղաքական դրեյֆ նախանշեց դեպի արեւմուտք։ Այնուհետեւ անցյալ տարվա դեկտեմբերի 25-ին Գրոզնիի վրա ադրբեջանական ուղեւորատար ինքնաթիռի ողբերգական միջադեպից հետո ոչ այնքան հասկանալի բարդություններ սկսվեցին նաեւ Ադրբեջանի եւ Ռուսաստանի միջեւ հարաբերություններում, թեեւ Պուտինը ներողություն խնդրեց այդ ողբերգութայն համար: Այդ պատճառով այնպիսի տպավորւթյուն է ստեղծվում, որ հենց Ռուսաստանի համար «ոչ բարենպաստ» բացերի մեջ են որոշ ուժեր փորձում խցկել խաղաղության պայմանագրի ստորագրումը: Ընդ որում՝ չի կարելի բացառել Թրամփին դա մղելու փորձերը` հաշվի առնելով արագ «խաղաղ լուծումների» նրա հակվածությունը։ Տեսական մակարդակում դա հնարավոր է: Սակայն Բաքվի ԶԼՄ-ների մեկնաբանություններից մեկում, որը պատրաստվել է Ադրբեջանի ԱԳՆ-ի բոլոր հատկանիշներով, նշվում է՝ նախ ԱՄՆ-ն անորոշություն ունի Հայաստանի նկատմամբ, ինչը ցույց տվեց վարչապետի վերջին այցը ԱՄՆ: Երկրորդ` լուրջ նշաններ կան, որ Թրամփը Անդրկովկասում Ռուսաստանի դեմ «խաղ» չի վարի: Այդ ժամանակ «խաղի» մեջ, դարձյալ տեսական մակարդակով, կարող է մտնել Թուրքիան` տարածաշրջանում իր աշխարհաքաղաքական շահերի համատեքստում` Եվրոպայի հետ համատեղ: Բայց արդյո՞ք այդ կուրսը կաջակցի Հայաստանի բնակչությանը։ Մի խոսքով, իրավիճակը տարածաշրջանում շարունակում է մնալ «առկախված», եւ Ադրբեջանի ու Հայաստանի յուրաքնչյուր քայլ ունենալու է ամենալուրջ հետեւանքները: Այս մասին եւս մեկ անգամ հիշեցրել է Գալուզինը», - ամփոփել է Տարասովը:

Աղբյուրը՝ iarex.ru-ի

Թարգմանությունը՝ Գայանե Մանուկյանի