Ո՞վ է խուսափում պատասխանատվությունից

Մարտիմեկյան իրադարձությունների վերաբերյալ քաղաքական գնահատականը հստակ է. տեղի ունեցածի, մարդկային զոհերի համար պատասխանատու են թե՛ իշխանությունները եւ թե՛ ընդդիմությունը: Եթե նրանք ժամանակին անսային երկխոսության կոչերին, զերծ մնային հասարակության ներսում թշնամանքի բորբոքումից, ոչ միայն ողբերգական հանգուցալուծումը չէր լինի, այլեւ երկիրը չէր հայտնվի եռամյա անիմաստ տեղապտույտի մեջ:

Հիմա կա կոնկրետ ակնկալիք. բացահայտել եւ պատասխանատվության ենթարկել իրական մեղավորներին: Նախկին նախագահն իր վերջին հարցազրույցով հաստատեց, որ այս խնդիրն առ այսօր առկախ է: Գործող նախագահն իրավապահներից հենց այդ հանգամանքների բացահայտումն է պահանջում:

Միջազգային կառույցները եւս սպասում են «ոստիկանության եւ անվտանգության ծառայությունների բարձրաստիճան պաշտոնյաների արձակած հրամանների համար կրած պատասխանատվության» խնդրի վերանայման եւ դրանով քաղաքական թունավոր մթնոլորտի չեզոքացման:

Սակայն «արմատական» ընդդիմությունը շարունակում է պատասխանատվության իր բաժինն ընդունելուց խուսափելու համար, դատախազի կեցվածք ընդունած, միայն իշխանության մեջ մեղավորներին մատնացույց անելու իր վարքագիծը: Սա մեկ անգամ ևս ապացուցում է, որ նրանց նպատակը հասարակական մթնոլորտի առողջացումը, մարտի 1-ից հետո ստեղծված լարվածության ու թշնամանքի մթնոլորտի հաղթահարումը չէ: