ՀՀ արտաքին քաղաքականության տեսլականը` առաջիկա հինգ տարիներին

Հրանտ Բագրատյանի ծրագրային դրույթներում սկզբունքային նորությունը հանրաքվեով որոշումներ ընդունելու ամրագրումն է: Ըստ այդմ` ՀՀ ներքին եւ արտաքին հարաբերությունների ասպարեզներում ընդունված պետական յուրաքանչյուր օրենք, որոշում, պաշտոնական փաստաթուղթ, ինչի կիրարկման արդյունքում առկա է երկրի ինքնիշխանության սահմանափակման կամ նրա պետական եւ ազգային շահերի անտեսման որեւէ դրույթ կամ տարր, կարող է ուժի մեջ մտնել միայն հանրաքվեից հետո:

Արտաքին հարաբերություններում, ըստ Բագրատյանի, ՀՀ-ի պետական եւ ազգային ռազմավարական շահերը ներկայումս թելադրում են հավասարակշիռ եւ կառուցողական հարաբերությունների հաստատում Հարավային Կովկասում ուրույն շահեր հետապնդող բոլոր գերտերությունների եւ նրանց կողմից ստեղծված ռազմաքաղաքական եւ տնտեսական կառույցների հետ: Նախագահի թեկնածուն նշում է նաեւ, որ Հայաստանը առավելագույնս պետք է խորացնի ինչպես ԵՄ ազատ առեւտրի ռեժիմի, այնպես էլ` ԱՊՀ-ի հետ տնտեսական հարաբերությունների ինտեգրման խորացման գործընթացները, բայց նաեւ որեւէ կողմի չպետք է թույլ տա հարաբերությունների այնպիսի մակարդակ, ինչը կբացառի հարաբերությունների զարգացումը մեկ այլ կողմի հետ:

Տարածաշրջանի երկրների հետ փոխհարաբերությունների մասով թեկնածուն առաջարկում է ավելի լայն ու բազմաբովանդակ հարաբերություններ հաստատել Իրանի հետ եւ դրանց տալ ռազմավարական բնույթ: ՀՀ-ն, Հրանտ Բագրատյանի ծրագրով, կողջունի եւ կաջակցենք վրաց-աբխազական երկաթուղին վեաբացելու` Վրաստանի իշխանությունների ջանքերի իրականացմանը:

Ըստ նախագահի թեկնածու Րաֆֆի Հովհաննիսյանի, ով եղել է ՀՀ արտգործնախարար, արտաքին քաղաքականության ոլորտում հետապնդում է հակամարտությունների խաղաղ կարգավորման նպատակ` բարիդրացիության հիման վրա, մրցունակ, ժամանակակից ազգերի ընտանիքում արժանապատիվ դերի ստանձնման նպատակ, միջազգային կառույցներին սերտաճած եւ բարձր հեղինակություն ունեցող պետության կայացում:

Որպես դրանց հասնելու միջոց` Հովհաննիսյանը կարեւորում է եվրոպական կառույցների հետ փոխշահավետ գործակցության, փոխըմբռնման ու փոխօգնության բարձր աստիճանի ձեռքբերումն ու երկկողմ հարաբերությունների հաստատումը, որպես արտաքին եւ ներքին քաղաքականության հիմնական ու հեռանկարային ուղղություն` ԱՊՀ երկրների, ԱՄՆ-ի, Չինաստանի, Արեւելքի հարեւան պետությունների, ինչպես նաեւ մյուս խոշոր երկրների հետ գործընկերային փոխշահավետ համագործակցության խորացում, ՀԱՊԿ շրջանակներում Հայաստանի ստանձնած պարտավորությունների կատարում եւ, դրան զուգահեռ, ելնելով իր անվտանգության հրամայականից, հայկական բանակի արդիականացում` ՆԱՏՕ-ի չափանիշներով:

Րաֆֆի Հովհաննիսյանն առաջարկում է նաեւ, պահպանելով հանդերձ Ռուսաստանի հետ համագործակցությունը, դրա վերակառուցում փոխադարձ շահերի հարգման հիման վրա եւ այս առումով անընդունելի է համարում «Գույք` պարտքի դիմաց» կամ նման սկզբունքով Հայաստանի տնտեսության ռազմավարական ոլորտների վաճառքը Ռուսաստանին կամ ցանկացած այլ երկրի: Վրաստանի հետ թեկնածուն նախատեսում է երկկողմ, բազմաշերտ համագործակցություն` ազգային անվտանգության գործոն հանդիսացող Ջավախքում առկա ազգային-քաղաքացիական խնդիրների լուծման ճանապարհով: