Քաղաքական ուժերին գնալ կարելի էր, բայց ոչ Ծիծեռնակաբերդ։ Հարց՝ ինչու՞. Հ. Ալվրցյան

Արևմտահայոց հարցերի ուսումնասիրության կենտրոնի տնօրեն Հայկազուն Ալվրցյանը գրում է. «Չգիտես ինչու՝ Ծիծեռնակաբերդի հուշահամալիր, բացի իշխանական պատվիրակություններից, մյուս քաղաքական ուժերին (խորհրդարանական և ոչխորհրդարանական կուսակցություններին) արգելվեց այցելել և իրենց հարգանքի տուրքը մատուցել գոնե փոքրիկ՝ 3-5 հոգանոց պատվիրակություններով։

Հահասկանալի է, որ երեք միլիոն վարչապետերի զանգվածային այցելությունները ճիշտ չէին։ Մտածել, թե իշխանությունները՝ վարչապետի գլխավորությամբ, ինքնազոհաբերման էին գնացել՝ վտանգելով միայն իրենց և հոգևոր դասի ներկայացուցիչների առողջությունը, համոզիչ չէ, քանզի, եթե նման վտանգ լիներ, միայն կաթողիկոսին և մի քանի եպիսկոպոսների թույլ կտային։

Մյուս կողմից՝ նման պատվիրակություններ եղան, օրինակ՝ ՀՅԴ-ն, որ այցելեցին Պանթեոն՝ ծաղիկներ խոնարհելով Կոմիտասի շիրիմին։ ԲՀԿ-ն բավականին մեծ խմբով ծաղկեպսակներ խոնարհեց Նուբարաշենի եկեղեցու բակում տեղադրված Խաչքարին, որը նվիրված է Ցեղասպանության զոհերի հիշատակին և այլն

Այսինքն՝ պետք է ենթադրել, որ գնալ կարելի էր, բայց ոչ Ծիծեռնակաբերդ։ Հարց՝ ինչու՞․․․»։