16-ամյա աղջկան թրաֆիքինգի ենթարկելու գործով ամբաստնայալը կասի վերջին խոսքը

Ահավոր հոգնած էր, սփրթնած, նիհար, ոնց որ ինքը չլիներ, մարմնին կապտուկներ էին. այսպես էր դատարանում տված իր ցուցմունքներում նկարագրում Եվան թրաֆիքինգի ենթարկված իր 16-ամյա ընկերուհուն` Արևիկին, դեպքից մի քանի օր հետո: Արևիկին «ամուսնացրել» էին, խոստացել էին հարուստ ու ապահովված կյանք Ռուսաստանում, սակայն Հայաստանի սահմանը հատելուց հետո դժոխքը սկսվել էր:

Շենգավիթ վարչական շրջանի ընդհանուր իրավասության դատարանում քննվող այս գործը մոտենում է ավարտին: Հունիսին 3-ին տեղի ունենալիք նիստի ժամանակ ամբաստանյալ Ռ.Մ-ն կասի իր վերջին խոսքը, որից հետո դատարանը` դատավոր Ալեքսանդր Ազարյանի նախագահությամբ, կանցի խորհրդակցական սենյակ: Այսօր կայանալիք նիստը հետաձգվեց, քանի որ կալանքի տակ գտնվող ամբաստանյալին դատարան չէին բերել, ներկա չէր նաև մեղադրող դատախազը:

Շուրջ երկու տարի տևած դատավարության ընթացքում տուժող աղջիկը նիստերին ներկայանում էր ցուցմունքներ տալու համար, այնուհետև նրա ներկայացուցիչ Օլգա Սաֆարյանը միջնորդություն ներկայացրեց` թույլ տալ չմասնակցել նիստերին` հավելյալ հոգեկան հուզումներ չունենալու համար: Դատական նիստերն անցնում էին լարված միջավայրում, նիստերից առաջ և հետո հաճախ մեղադրյալի ու տուժողների հարազատները փոխադարձ անեծքներ ու սպառնալիքներ էին տալիս: Իսկ մոտ երեք ամիս առաջ, երբ դատարանը հավելյալ հարցաքննության համար տուժողին դարձյալ պետք է դատարան հրավիրեր, պարզվեց, որ աղջիկը հանրապետությունում չէ` բնակվում է արտերկրում:

Համաձայն մեղադրականի` 23-ամյա Ռ. Մ.-ն 16-ամյա Արեւիկի հետ ծանոթացել է  ընդհանուր ծանոթներից մեկի ծննդյան օրը, սկսել է սիրահետել, ընկերություն են արել: Մի օր էլ հերթական հանդիպումից հետո, երբ սուրճ են խմել, ու աղջիկն իրեն այնքան էլ լավ չի զգացել, Ռ-ն աղջկան տուն տանելու փոխարեն փախցրել է, տարել Սևան: Yerkir.am-ի  հետ զրույցում Արևիկը պատմում էր, թե, հավանաբար, Ռաֆիկն իր սուրճի մեջ ինչ-որ բան է լցրած եղել, սակայն դա ապացուցել հնարավոր չէ, քանի որ գործը ոստիկանություն հասել էր բավականին ուշ, և արյան փորձաքննությամբ ոչինչ պարզել հնարավոր չէր:

Գործի նյութերում նշվում է, որ երկկողմանի համաձայնությամբ սեռական հարաբերություն են ունեցել: Իսկ հետո արդեն աղջկան խոստացել է, որ հետը կամուսնանա ու կտանի Ռուսաստան` Վոլգոգրադում իր ընտանիքի հետ միասին կապրեն: Ռ-ն աղջկա ծնողների վստահությունը շահելու համար հանդիպում է նաեւ նրանց հետ,  նույնիսկ «կարմիր խնձոր» է ուղարկում  այս գործով մյուս ամբաստանյալ` մարմնավաճառ Քրիստինե Վարդանյանի հետ, ով ներկայանում է որպես Ռ-ի քույր: Սակայն հետագայում պարզվում է, որ այս երկուսը սիրային կապի մեջ են:

Ի դեպ, գործի դատավարությունը ընթացավ երկու փուլով, նախ` գործը քննվեց Քրիստինե Վարդանյանի մասով (դատապարտվեց 11 տարվա ազատազրկման), այնուհետև Ռ. Մ-ի մասով, քանի որ նա մինչ այդ հետախուզման մեջ էր:

«Ամուսնությունից» մոտ մեկ ամիս հետո Արևիկը, Քրիստինեն ու Ռ-ն ավտոբուսով գնում են Վոլգոգրադ: Վրաստանի սահմանը հատելուց հետո Ռաֆիկը վերցնում է տուժողի անձնագիրը` իբր սահմանապահներին ցույց տալու համար: Իսկ ահա Մինվոդի քաղաքում պարզվում է, որ Վոլգոգրադ հասնելու փող չկա, ու Արեւիկը ստիպված է մարմնավաճառությամբ զբաղվել: Արևիկը համառորեն հրաժարվել է մարմնավաճառությամբ զբաղվել ու ստիպված փողոց է դուրս եկել` այլ աշխատանք գտնելու:  Ծանոթացել մի հայ տղայի հետ, ով էլ առաջարկել է սոխ մշակել: Այդպես` 10-15 օր հարկադրված հողագործությամբ է զբաղվել: Այս ընթացքում շարունակ դրդել են, որ մարմնավաճառությամբ զբաղվի, անընդհատ ծեծուջարդ է եղել: Երբ ծնողների հետ է խոսելիս եղել, Ռ-ն դանակը ձեռքին հետեւելիս է եղել զրույցին:

Մի օր էլ Արևիկը հավաքել է իրերն ու փախել տնից, հարեւան հայերը գտել են նրան, խոստացել Երեւան ուղարկել: Անձնագիրը աղջկան վերադարձնելու համար Ռ-ն ու Քրիստինեն ստիպել են գրություն թողնել, թե մինչ Ռ-ի հետ «ամուսնանալը» ինքը կույս չի եղել: Այս գրությունն էլ ի պաշտպանություն իրենց էին օգտագործում ամբաստանյալները դատավարության ընթացքում:

Նշենք, որ մեղադրող կողմը դատարանին միջնորդել է 11 տարվա ազատազրկման դատապարտել Ռ.Մ-ին, պաշտպանը միջնորդել է արդարացնել նրան:

Հ.Գ. Տուժողի անունը փոխված է: