Աղվան Վարդանյանի բանաստեղծությունը` նվիրված Լևոն Խեչոյանի հիշատակին

Այսօր` Կամերային երաժշտության տանը` արձակագիր Լևոն Խեչոյանի «Մհերի դռան գիրքը» վեպի շնորհանդեսին, ԱԺ ՀՅԴ խմբակցության պատգամավոր, գրող Աղվան Վարդանյանն ընթերցեց իր բանաստեղծությունը` ձոնված մեծանուն գրողին:

Խեչոյանի ընկեր և գրչակից Աղվան Վարդանյանն իր խոսքում նշեց, որ Խեչոյանի մահվան մասին տեղեկացել է վերջինիս որդուց` արտերկրում գտնվելու ժամանակ,  և այդ օրը նրա հիշատակին գրել է  այս բանաստեղծությունը:

 Մի դուռ էլ բացվեց` նա էլ ելավ

Աստիճաններով ահ ու ներման,

Խուան Միրոյի թանգարանում

Ես խաղաղվեցի կտավի դեմ,

Ուր տաք կարմիր էր ու պաղ ճերմակ:

Հեռու սարերում մի զվարթուն

Փառաբանում էր գրերը գոց,

Ողբը կիթառի իսպանացոց

Ինձ մոտեցնում էր քո պատկերին`

Մարմինդ` ավեր, մորուսդ` բոց:

Այն էր: Ու ելա` ցորեն ու նուռ

Եվ ընկույզ առա, որ լիաբուռ

Բերեմ գոհության, իբրև համբույր

Մերձծաղկաձորյան հավքին քո զառ,

Ով քեզ ընծայեց Մհերի դուռ:

Այս է: Ու մի գիր` ոսկե հատում,

Որին հավատում-չեմ հավատում,

Բայց վեր եմ կենում ու տնետուն`

Դողէրոցքի մեջ սրտակտուր

Պատմում պատմություն քառապատում: