Սա է օրվա իշխանության «փիլիսոփայությունը». «Փաստ»

«Փաստ» օրաթերթը գրում է․

Այս օրերին մեծ աղմուկ հանեց ՆԳՆ Տավուշի մարզի Դիլիջանի քրեականի պետի հետ կապված խայտառակ տեսանյութը: Ապրիլի 10-ին ոստիկանության տվյալ, ի դեպ, ոչ շարքային աշխատակիցը Դիլիջանի հյուրանոցներից մեկում ինչ-որ վեճի արդյունքում ձեռքերով, բռունցքներով ու աքացիներով հարձակվել է անպաշտպան անչափահասի վրա, նրան ենթարկել ծեծի, ինչը կատարվել է այլ աշխատակիցների ներկայությամբ, այսինքն՝ կրել է նաև տուժողի արժանապատվությունը նվաստացնող բնույթ: Տուժողը դիմել է իրավապահ մարմիններին: Բայց, արի ու տես, որ Քննչական կոմիտեի Տավուշի մարզային քննչական վարչությունում այդ ծեծի գործը «քննել, քննել» են ու որոշել են... քրեական հետապնդում չիրականացնել: Բա թե՝ զղջացել է...

Պարզ ու հասկանալի ասած՝ Տավուշի քննչական վարչությունում, ըստ էության, ծածկադմփոց են արել ու ակնհայտ հանցագործություն արած «յուրայինին» ազատել են պատասխանատվությունից: Այ, եթե նման բան արած լիներ ոչ թե իշխանության հենարան իրավապահ համակարգի ներկայացուցիչը, այլ որևէ այլ անձնավորություն, որի բաջանաղի քեռու տղան ընդդիմադիր է, այն ժամանակ ոչ միայն քրեական հետապնդում կիրականացնեին, այլև «սպեցնազով», «կարմիր բերետավորներով», եղած-չեղածով կհարձակվեին տվյալ անձնավորության վրա, կփռեին ասֆալտին, մի մեծ աղմուկ կսարքեին, վերջում էլ կնստեցնեին:

Ավելին, ըստ ՔԿ-ի պատմած պաշտոնական «հեքիաթի», 2023 թ. մայիսի 29-ին միջնորդություն է ներկայացվել քրեական վարույթով հսկող դատախազին՝ Արսեն Ղ.-ի նկատմամբ «ՀՀ քրեական օրենսգրքի 195րդ հոդվածի 2-րդ մասի 3-րդ կետով, գործուն զղջալու, այսինքն՝ ոչ ռեաբիլիտացնող հիմքով, քրեական հետապնդում չհարուցելու մասին, որը բավարարվել է»: Այսինքն, ծածկադմփոցին ներգրավվել է նաև հսկող դատախազը: Ուժեղ «հսկող» է, ոչինչ չես ասի: Այսինքն, եթե տողերիս հեղինակը փողոցում բռնի մեկին ու, կներեք, գցի քացու տակ, ապա «գործուն զղջա», չի՞ ենթարկվի քրեական հետապնդման: Մանավանդ, եթե հանկարծ պարզվի, որ «տուժողը» 2018-ի ապրիլին Փաշինյանի հետ, օրինակ՝ Բանգլադեշի մի հատվածում քայլել է 200 մետր ու 4 անգամ «դմփ-դմփ-հու» արել: Է, հետո՞...

Քիչ է մնում հայտարարեն, որ քրեականի պետը պետք է «Բարեխիղճ ծառայության համար» մեդալով պարգևատրվեր: Էլ ինչպե՞ս ծաղրեն հասարակությանը, որ այն նարկոզից դուրս գա: Չէ, ո՛չ Մարսից ենք իջել, ո՛չ էլ Լուսնից, հիանալի գիտենք, որ նման բան կարող էր պատահել ցանկացած ժամանակ, ցանկացած այլ երկրում: Բայց այստեղ հարցը ոչ միայն այն է, որ ոստիկանության աշխատակիցը այլանդակություն է արել, անչափահասի նկատմամբ բռնություն է գործադրել, այլև այն, թե նույն իրավապահ համակարգը ինչ ռեակցիա է տալիս նման դեպքին, ինչպես են վարվում նման խայտառակ պահվածք դրսևորածի հետ: Իսկ այս առումով չափազանց ուշագրավ է, որ ծածկադմփոցը փաստացի կիսատ մնաց միայն մամուլով եղելությունը ջրի երես հանելուց հետո: Այն բանից հետո, երբ համացանցում հայտնվեց հիշատակված «քրեականի պետի» կողմից հյուրանոցի անչափահաս աշխատակցին ծեծելու տեսագրությունը, այնպիսի կրքեր բորբոքվեցին, որ մնում էր միայն ափսոսալ, որ ծեծողին համացանցով դատելու տարբերակ դեռ չկա:

Դրանից հետո համապատասխան կառույցները սկսեցին ինչ-որ անհանգիստ շարժումներ անել: Եվ մեկ էլ, հո՛պ, Փաշինյանի ընտանեկան քարոզչամիջոցը հաղորդեց, որ... իրենց տեղեկություններով, «դատախազը հանձնարարություն է տվել վերացնել ներքին գործերի նախարարության Տավուշի մարզի Դիլիջան քաղաքի քրեականի պետի նկատմամբ քրեական հետապնդում չհարուցելու որոշումը...»: Սա կարելի է համարել գրեթե պաշտոնական հաղորդագրություն: Դե, հասկանալի պատճառներով: Բնականաբար, սրան հետևեց նաև պաշտոնական հաստատումը: Այսինքն, ստացվում է, որ նախօրեին Հայաստանի ժողովրդավարական նվաճումների ու չգիտես, թե էլ ինչերի մասին հեքիաթներ պատմող փաշինյանական իշխանության վերնամասում տեսան, որ իրենց վրա մի լրացուցիչ դժգոհության ալիք է գալիս, անմիջապես որոշեցին «հանձնել» իրենց կարգազանց ոստիկանին, գլխավոր դատախազը «հանկարծ» հիշեց, թե այդ պաշտոնն ինչի համար է, և ծեծողին քրեական հետապնդման չենթարկելու մասին որոշումը վերացվեց:

Այսինքն, որևէ բան տեղից թեթևակի շարժվեց միայն այն բանից հետո, երբ հանրային արձագանք եղավ, ու իշխանությունը հերթական խայտառակության մեջ հայտնվեց: Բայց, մեծ հաշվով, միանգամայն օրինաչափ է, որ անչափահասին ծեծելու համար հիշյալ «քրեականի պետին» ծածկադմփոցով ազատել էին պատասխանատվություն կրելուց: Փաշինյանի իշխանության պայմաններում դա օրինաչափ է: Նախ՝ իրավապահ համակարգը նրա հենարանն է: Կարելի է ասել՝ միակ հենարանը: Երկրորդ՝ եթե պատերազմում զոհվածների ծնողներին քաշքշող, ծնողներին բռնության ենթարկող ոստիկանները չեն պատժվում, ավելին՝ ցուցադրաբար պարգևատրվում են, ապա ինչո՞ւ պիտի ինչ-որ քրեականի պետ պատասխանատվություն կրի «ինչ-որ» անչափահասի ծեծելու համար: Եվ նման օրինակները քիչ չեն... Սա է օրվա իշխանության «փիլիսոփայությունը»:

Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում