Այսօր ազատամարտիկ, ՀՅԴ անդամ Սմբատ Թաթոսյանի ծննդյան օրն է

Ամենասովորական կենսագրություն, որը հերոսական դարձավ, երբ հնչեց պատերազմի կոչնակը: 1988 թվականի շարժման սկզբին զինվորագրվելով ազգային-ազատագրական պայքարին՝ Արարատի մարզի կամավորական ջոկատների կազմակերպիչը, ոգեշնչողն ու մասնակիցը դարձավ: Իր զինակիցների հետ մարտնչեց Երասխավանի պաշտպանական մարտերում, 1990-ից՝ Շահումյանում, Բուզլուխում: Թաթուլ Կրպեյանի զոհվելուց հետո նույն ջոկատի հրամանատարն էր:

 

1992-ին մասնակցել է Խոջալուի գործողությանը, Շուշիի, Ասկերանի, Հադրութի, Լաչինի ազատագրմանը: Գետաշեն-Մարտունաշեն ռազմական խորհրդի անդամ էր, զենք-զինամթերքի պատասխանատուն՝ Գետաշենում, Շուշիի առանձնակի գումարտակի առաջին վաշտի գրոհային դասակի հրամանատար…

 

Զինադադարից հետո թվում էր, թե հայրենիքի հանդեպ ունեցած նրա որդիական պարտքը լիաբուռն հատուցած Սմբատն այլևս երկմտելու առիթ ու կարիք չուներ և պիտի շարունակեր մանկավարժի իր՝ հարկադրաբար ընդհատված ուղին: Բայց հավատարիմ մնալով իր գաղափարներին՝ նա, թողնելով հայրենի գյուղը, ընտանիքով տեղափոխվեց ազատագրված Արցախ՝ Լաչին (Բերձոր): Հայրենի հողը շենացնելու մոլուցքով տարված չափսոսաց ոչինչ, անվերապահորեն նվիրվեց Քաշաթաղի շրջանի Քարեգահ գյուղի զարգացմանը, որտեղ գյուղապետ էր նշանակվել: Մեծ նպատակներ ուներ իրագործելու, բայց… հայոց ազատամարտի երկնակամարում բռնկված ասուպի հետագիծն այդպես էլ հանկարծակի ընդհատեց ողբերգական ավտովթարը:

 

Նա աշխարհին որպես պարգև թողեց 3 զավակ՝ Նելլի դուստր ու Հայկ, Դավիթ եղբայրներ:

 

ՀՅԴ Վեդու  «Սմբատ Թաթոսյան» կոմիտեության անդամ,

 

տնտեսագետ