ՍԴ-ի դատավորի թեկնածուն չցանկացավ քավության նոխազ դառնալ․ Ռոբերտ Մարգարյան

Քաղաքագետ-իրավաբան Ռոբերտ Մարգարյանը գրում է․

ՍԴ-ի դատավորի թեկնածուն չցանկացավ քավության նոխազ դառնալ

ՀՀ կառավարության կողմից ՍԴ դատավորի թեկնածու ներկայացված Վահրամ Ավետիսյանը հետ է վերցրել իր համաձայնությունը: Չի բացառվում, որ նման քայլի դիմեն նաև մյուս երկու թեկնածուները:
Արդեն իսկ ակնհայտ է, որ որոշ ժամանակ առերևույթ զինադադարից հետո առաջիկա օրերին ՍԴ-ի շուրջ կրքերը կրկին թեժանալու են:
Վերջին օրերի ընթացքում թիրախում էին արդեն ոչ թե նախկին «կոռումպացված» ռեժիմից ժառանգություն մնացած դատավորներն, այլ ՍԴ-ում նրանց փոխարինելուն հավակնող «թավշյա իշխանության» թեկնածուները:
Թեև ներկայացված երեք թեկնածուներն էլ քիչ թե շատ քննադատությունների թեմա են դարձել, այդուհանդերձ կիզակետում կառավարության կողմից ներկայացված թեկնածուն էր, որն առաջինը լքեց հրապարակը չցանկանալով դառնալ իշխանությունների քավության նոխազը:
Առանց հիշյալ թեկնածուների արժանավորությունը քննարկելու փորձ կատարելու և դատելով այն փաստից որ ներկայացված թեկնածուներից գրեթե ոչ մեկը որևէ առնչություն չունի «թավշյա հեղափոխության» հետ առաջին հայացքից տրամաբանորեն կարելի է հարց տալ, թե ի՞նչ նպատակ էին հետապնդում ՍԴ-ի կազմում փոփոխություններ մտցնելուն ուղղված իշխանությունների տարբեր տեսակի մեծածախս քայլերն ու գործադրած ջանքերը սկսած «Այո հեղափոխությանը» նշանաբանով հանրաքվեից վերջացրած Վենետիկի ու ՄԻԵԴ-ի խորհրդատվական տեսակետներով ու վճիռներով: Արդյո՞ք ՍԴ-ի հարցով իշխանությունների հետապնդած նպատակի գագաթնակետը եղել է ընդամենը ՍԴ-ի նախագահի աթոռը Հրայր Թովմասյանից խլելը կամ դատավորներ Ալվինա Գյուլումյանին, Ֆելիքս Թոխյանին ու Հրանտ Նազարյանին Վահրամ Ավետիսյանով, Երվանդ Խունդկարյանով ու Արթուր Վաղարշյանով փոխարինելը: Դա ի տես այն բանի, որ ներկայացված թեկնածուներից Վահրամ Ավետիսյանի անունը սերտորեն առնչվում էր նախկին իշխանությունների հետ, իսկ Արթուր Վաղարշյանի թեկնածությունը 2019 թվականի մայիսին մեկ անգամ մերժվել է նույն գումարման ԱԺ-ի կողմից:
Դատելով վերջին օրերում ծավալված քննարկումներից դժվար չէ գուշակել որ հիշյալ թեկնածուներն (ինչպես արդեն հաստատել է նաև Վահրամ Ավետիսյանը) ամենայն հավանականությամբ ներկայացված են հենց մերժվելու համար: Իսկ հարց է ծագում դրանից ի՞նչ նպատակ են հետապնդում իշխանությունները:
Թվում է ԱԺ-ում հիշյալ անձանց թեկնածության հարցի քննարկումը լինելու է ՍԴ-ի յուրացման ուղղությամբ բեմադրված ներկայացման նախավերջին արարը:
Հիշյալ անձանց թեկնածության առաջադրմամբ ու ապա դա ԱԺ-ի կողմից մերժվելով իշխանությունները միաժամանակ երկու հարց են լուծում:
Ա. Փորձում են ներքին ու մասնավորապես արտասահմանյան շրջանակների մոտ ստեղծել այնպիսի տպավորություն, որ ՍԴ-ի շուրջ ծավալված գործընթացները բոլորովին քաղաքական նպատակ չեն հետապնդել ու որպես դրա ապացույց իրենց ենթակա լրատվամիջոցներում քննարկումների միջոցով խոշորացնելու են հիշյալ թեկնածուների «թավշյա հեղափոխության» հետ որևէ առնչություն չունենալու հարցը:
Բ. ԱԺ-ի «Իմ քայլը» խմբակցության պատգամավորները մերժելով մասնավորապես կառավարության կողմից ներկայացված թեկնածուին փորձելու են ստեղծել այնպիսի տպավորություն, որ հակառակ բոլոր քննադատություններին իրենք միայն կոճակ սեղմողի դերում չեն և ունեն այնպիսի անկախություն որ ընդունակ են դեմ գնալ նույնիսկ կառավարության ցանկությանը:
Ներկայացման հիշյալ արարը բարեհաջող ավարտին հասցնելուց հետո միայն կարելի է սպասել իշխանությունների սրտի թեկնածու դատավորների անունների երևան գալուն, որոնցից քանիսի անունները երկար ժամանակ է ինչ տարբեր առիթներով հայտնվում են ԶԼՄ-ներում:
Վահրամ Ավետիսյանի հրաժարականով իշխանությունների հերթական բեմադրության նախավերջին արարի հաջողությունն այս պահին կարելի է որոշ չափով խաթարված համարել:
Վահրամ Ավետիսյանի ֆեյսբուքյան գրառումը նաև կարևոր մեկ այլ բացահայտում է կատարում:
Հիշյալ գրառումն ընթերցելուց հետո այլևս որևէ մեկը կասկած չի կարող ունենալ, թե ՍԴ-ից ու նրա դատավորներից ինչպիսի պատկերացում ու ակնկալիքներ ունեն ԱԺ «Իմ քալը» խմբակցության պատգամավորները կամ ավելի հստակ ասած երկիրը ղեկավարող իշխանությունները: