Սիրում եմ իմ քաղաքը, չնայած մարդանմաններն այնպես են անում, որ չսիրենք այն. Հրանտ Թոխատյան

Մեռնեմ՝ Երեւանից չեմ գնա, սիրում եմ իմ քաղաքը, չնայած մարդանմաններն այնպես են անում, որ չսիրենք այն. այսօր «Լոֆթ»-ում կազմակերպված հանդիպման ժամանակ ասաց դերասան Հրանտ Թոխատյանը:

Ըստ նրա` մութ ու ցուրտ տարիներին շատերը գնացին Հայաստանից, սակայն գնացին, որովհետև չէին կարողանում հասկանալ` ինչ է կատարվում.«Ոչ ոք չպետք է մեղադրի նրանց»:

Հենց այդ տարիներին էլ Հայաստանում կրթական ցենզն իջավ մինչև «պլինտուս», ինչի արդյունքում ունենք այն, ինչ ունենք: Թատրոնի ոլորտը բացառություն չէ: «Մենք էլ էինք մեղավոր, մենք` «Մեր բակ»-ով: Այդ ներկայացումը խոսակցական ժանրում էր, դրան զուգահեռ պետք է ավելի լուրջ ներկայացումներ լինեին, իսկ դա ձեռքի հետ մի բան լիներ: Սակայն ստացվեց այնպես, որ ուրիշ ներկայացումներ չեղան, և մարդիկ սկսեցին ընդօրինակել «Մեր բակ»-ից: Այո, ես իմ մեղքի բաժինն ունեմ»,- ասաց Թոխատյանը:

Նա նշեց նաև, որ շուտով կլրանա իր բեմական գործունեության 40 տարին: «Ես միշտ խաղում եմ այն, ինչ ուզում եմ, ինչն ինձ հոգեհարազատ է: Հայրս մտերիմ էր Լեոնիդ Ենգիբարյանի հետ, և նա մեծ ազդեցություն է ունեցել իմ մասնագիտության ընտրության հարցում: Ես միշտ երազել եմ ծաղրածու լինել և հույս ունեմ, որ մի օր կդառնամ»,- ասաց դերասանը: