Հարմարվում ենք` այդպես հարմար է ապրել

Հախվերդյանս կասեր` բոլոր կիսատներին ատում եմ. ըհը, կիսատներին ատում ենք, բայց կիսատության մեջ ենք լող տալիս:

Հարմարվում ենք` միակ գործողությունը, որը վերջերս մեզ մոտ այնքան լավ է ստացվում:

Հարմարվում ենք` վախենալով նորից, նորի անորոշ ձևից:

Հարմարվում ենք` ինքներս մեզ նեղություն չտալու համար:

Հարմարվում ենք` հազար ու մի պատճառ բերելով ու արվելիք քայլի միայն մութ կողմերը նկատելով:

Հարմարվում ենք` նայելով դիմացինի ձախողված քայլին /բայց քայլին/` մեր հարմարվելն արդարացնում:

Հարմարվում ենք` վախենալով ոչ միայն եղածը փոխելուց, այլ նաև` մեր փոխվելուց:

Հարմարվում ենք, գրողը տանի, հարմարվում ենք չեղածին` չհարմարվողների հավեսի վրա զարմանալով:

Հարմարվում ենք ինքներս մեր հարմարվելուն: Հարմարվում ենք` մեր հարմարվելու մեջ անհարմար զգալուն էլ ենք հարմարվում:

Հարմարվում ենք ու էդ հարմարվելը մեծ բան համարում, բա իհարկե` մարդ կա` չի էլ հարմարվում:

Հարմարվում ենք` ցույց տալով, որ մեզ են հարմարվել:

Հարմարվում ենք` էդ հարմարվելու մեջ անհանդուրժող խաղալով:

Հարմարվում ենք ու ձեռք բերած փորձով դիմացինին էլ խորհուրդ տալիս հարմարվել:

Հարմարվում ենք` հուսալով, որ, ի վերջո, բոլորն էլ հարմարվելու են:

Հարմարվում ենք` ինչ հրամցնում են, չհրամցվածի գոյությանը չենք էլ հավատում` որ լիներ` կտային, էլի:

Հարմարվում ենք` ասելով, թե` ճար չկա. ճարն էլ մեզնից հոգնած` հարմարվել է իր չլինելուն:

Հարմարվում ենք` էդպես հարմար է ապրել:

Կարինե Հարությունյան