Լրագրողներն այդպես էլ ''չպատժեցին'' Ստյոպա Սաֆարյանին

Այսօր` ժամը 13:00-ին, նախատեսված էր «Ժառանգություն»  կուսակցության ներկայացուցիչ Ստյոպա Սաֆարյանի մամուլի ասուլիսը: Սահմանված  ժամից դեռ 20 րոպե առաջ ակումբի բոլոր նստատեղերը զբաղված էին:  Ներկայացել էին երևանյան բոլոր հեռուստաալիքների, ինչպես նաև մեկ տասնյակից ավելի թերթերի ու կայքերի լրագրողներ:

Նախատեսված ժամից անցել էր 10 րոպե, սակայն Սաֆարյանը դեռ չէր ներկայացել, ավելին` նրա հեռախոսահամարն անհասանելի էր: Որոշեցինք 5 րոպե ևս սպասել և  նրա ժամանելու վերաբերյալ որևէ տեղեկություն չստանալու դեպքում հեռանալ:  

Ընդ որում` սա առաջին դեպքը չէ, որ այս քաղաքական գործիչը նախատեսված ժամից 10-20 րոպե ուշանում է:

Սակայն քիչ անց տեղեկացանք, որ նա մոտ 10 րոպեից կժամանի:  Հաշվի առնելով երեկվա  քաղաքական իրադարձությունների վերաբերյալ «Ժառանգության» ներկայացուցչի  գնահատականների  կարևորությունը,  որոշեցինք ևս 10 րոպե սպասել: Շատ լրագրողներ համաձայնեցին, քանի որ այսօր գրեթե անհնար էր «բռնեցնել»  «Ժառանգություն» կուսակցության կարևոր ներկայացուցիչների, իսկ ասուլիսը հարմար առիթ էր`  մեզ հուզող շատ հարցերի պատասխանները ստանալու համար:

Հերթական 10 րոպեն էլ անցավ, իսկ Սաֆարյանը չկար:  Եվս 20 րոպե սպասելուց հետո, ի վերջո, լցվեց մեր համբերության բաժակը և, նկատելով, որ ասուլիսի մեկնարկից անցել է ավելի քան 40 րոպե, որոշեցինք միասնական կերպով հեռանալ, որպեսզի նա էլ գիտակցի, որ լրագրողներին շատ սպասեցնելը գեղեցիկ չէ:

Բոլոր լրագրողները միասնաբար դուրս եկան: Ինչպես դպրոցական տարիներին էր պատահում, որոշ աշակերտներ դասից փախչողներին չէին միանում:  Նրանց ընդունված էր անվանել «կոմունիստներ»: Պարզվում է,  լրագրողների մեջ էլ կային «կոմունիստներ», ովքեր մեզանից հետո մնացել էին և մասնակցել ուշացումով կայացած ասուլիսին:

Փաստորեն, մեզ այդպես էլ չհաջողվեց «պատժել» Ստյոպա Սաֆարյանին, ավելին` այսուհետ լրագրողների վերաբերյալ շատ քաղաքական գործիչների  ունեցած պատկերացումներն ավելի կամրապնդվեն: «Թող սպասեն, իրենց գործն էլ դա է»,- կմտածեն նրանք և կշարունակեն սպասեցնել մեզ: Իսկ «Ժառանգության» ներկայացուցչի հաջորդ ասուլիսների ժամանակ նույն լրագրողները կտրտնջան, թե ինչո՞ւ պետք է այդքան սպասեն նրան: 

Սակայն խնդիրը ոչ այնքան ասուլիսը լուսաբանել-չլուսաբանելը կամ սպասել-չսպասելն է,   որքան համախմբվածության պակասը: Հետո էլ զարմանում ենք, թե ինչո՞ւ էր երեկ Րաֆֆի Հովհաննիսյանի ղեկավարած ընդդիմադիր զանգվածը բաժանվել երկու մասի: