Տիգրան Մանսուրյանի հետ` հարցազրույցից առաջ եւ հետո

Այսօր Տիգրան Մանսուրյանի ծննդյան օրն է: Մանսուրյանի հետ' հարցազրույցից առաջ:

***

-Անունդ ի՞նչ է:

-Կարինե:

-Լավ է: Հա, լավ է, ինչի՞ ես ժպտում, կարեւորը' մեջը «ь» չկա: Ամուսնացա՞ծ ես:

-Դեռ չէ:

-Արդեն սիրեցի քեզ, գիտե՞ս:  Ապրես, որ ասում ես' դեռ: Ամուսնանալ է պետք, շատ-շատ երեխաներ ունենալ: Հիմա շատ աղջիկներ չեն մտածում ընտանիք կազմելու մասին, ասում են' աշխատեմ, կայանամ, հետո միայն ընտանիքի մասին կմտածեմ: Հա, աշխատելը լավ բան է, բայց աղջիկը պետք է շուտ ամուսնանա ու երեխաներ ունենա: Համաձայն չե՞ս:

-Որ շուտ ամուսնանա' չէ, բայց որ շատ երեխաներ ունենա' էն էլ ոնց:

-Աղջիկը, որ շուտ չամուսնանա, սովորի, աշխատի, հետո երկու երեխայով է սահմանափակվելու:  Լավ, հարցազրույցից հետո էս ամենի մասին: Սիրտս վկայում է, որ դու ինձ քաղաքական հարցեր չես տալու:

-Չէ, ի՞նչ քաղաքական հարցեր, մարդ էլ Մանսուրյանի հետ հարցազրույց անի ու քաղաքական հարցեր տա՞:

-Դե, մի քիչ մոտ նստիր:

***

Հարցազրույցից հետո

-Կարինե՞, թե՞ Գայանե: Մի նեղացիր, քեզ որ դրսում տեսնեմ' դեմքով կհիշեմ, բայց անունդ էլի մոռանալու եմ:

-Կարինե:

-Գլխիցդ մեծ-մեծ հարցեր էիր տալիս, ապրես: Հո շատ չխոսեցի՞:

-Չէ:

-Չե՞ս ուզում գնանք:

-Ո՞ւր: Ուզում եմ:

-Չէ, է՜ /ծիծաղում է/: Ես' հանդիպման, դու' երեւի խմբագրություն:

-Հա՜:  Գնացինք:

-Եթե զգաս կարդում են ու էլի ուզես զրուցել, հետո զանգ կտաս, կհանդիպենք: Կարինե, աչքերիդ գույնը փոխվում են, գիտե՞ս: Ինձ թվում էր' ինձ էիր ստուգում. երբ հավատում ես ասածներիս, աչքերդ կանաչում էին, երբ չէ' շագանակագույն դառնում:

-Որ էդպես լիներ, պետք է միշտ կանաչ լինեին:

-Նկատեցի՞ր' ինչի մասին սկսում եմ խոսել, վերջը երաժշտությամբ է լինում: Երաժշտությունն ախր շատ է մաքրում մարդուն, երաժշտությունը: Լավ, գնացինք, թե չէ կուշանամ:

Շնորհավոր ծնունդդ, մաեստրո: Առողջ եղի՛ր:

Կարինե Հարությունյան

Հ. Գ. Մանսուրյանի հետ հարցազրույցն` այստեղ: