Սորոս- թաւիշ, Արցախ –Սիւնիք եւ…

1997-8-ին ՀՀ առաջին նախագահ Լեւոն Տէր-Պետրոսեանը «Արցախի գլխացաւանքից» ազատւելու համար «ընդամէնը» մի ծաւալուն յօդւած գրեց՝ «Պատերազմ, թէ՞ խաղաղութիւն. լրջանալու պահը», սեփական թէզի հրապարակումով: Սակայն դա ինքնին բաւարար էր, որպէսզի իր իսկ մերձաւոր ուժայինները, Վազգէն Սարգսեանի գլխաւորութեամբ, համոզեն իրեն, որ առանց այդ էլ խախուտ իշխանութիւնից հեռանայ, տեղը զիջելով Արցախեան ազատագրական պայքարում յաղթանակած նոր իշխանութիւններին…
….22 տարի անց, «թաւշեայ յեղափոխութեան» պատրանքով իշխանութեանը տիրացած փաշինեանի միեւնոյն՝ Արցախից ձերբազատւելու թէզը, սակայն, իրականացաւ՝ ուղղակիօրէն կապիտուլիացիոն (յանձնւողական) ստորացուցիչ փաստաթղթի տակ նոյեմբեր 9-եան ստորագրութեամբ ու… հրապարակմամբ:
Հարց. Ո՞ւր էին Արցախը փաստացի յանձնած վարչապետի մերձիշխանական ուժայինները, որոնք Լ. Տ. Պետրոսեանի ժամանակաշրջանին համահունչ, Փաշինեանին խաղից դուրս կը հրաւիրէին:
Պատասխան. Չկային այդպիսիները, քանզի այդ կարգի դերակատար ուժայիններն ու գեներալ-սպայակազմերը «նախկին» լինելու «մեղադրանքով» կամ պաշտօնազրկւել, կամ էլ դատաքննութիւնների էին ենթարկւել: Փաշինեանամերձ գլխաւոր ուժայինը (Երկրապահների նախագահ), սակայն, Սասուն Միքայէլեանն էր, որը դեռ 2018-ին «ապացուցել» էր իր երկրապահ լինելու երդումը, հրապարակաւ ի լուր հայաշխարհի յայտարարելով՝ «թաւշեայ յեղափոխութիւնը աւելին է, քան Արցախեան ազատագրական պայքարը…»:
Մնացեալը, սիրելի ընթերցող, 2.5 տարի շարունակ ծրագրւած, մշակւած ու հրամցւած սորոսական տեխնոլոգիաներն էին, որոնց «ֆէյսբուք»-ով բանեցւում էին՝ «արդարացնելու» թէ՛ Արցախեան նոր պատերազմի բռնկումը, թէ՛ պարտութիւնը, եւ թէ՛ (որ ամենացաւալին է) դրա 75 տոկոսի յանձնումը, հազարաւոր զոհերի անփոխարինելի կորստով:
Իսկ երբ այդ ամբողջը «արդարացւում է», ապա եւ իշխանութիւնից ինքնակամ հրաժարւելն էլ բացառւում, կամ աւելի ճիշտ՝ երկարաձգւում-յետաձգւում է:
Ցաւօք, այդ յետաձգման գինը՝ երիցս ծանրակշիռ ու բախտորոշ, շարունակում է վճարել այսօր Սիւնիքը (յար եւ նման արծւաբոյն Արցախի), ամենօրեայ նոր տարածքների կորուստով, որի իրական վտանգին նոյնկերպ ենթակայ են Տաւուշեան, Արարատեան ու Գեղարքունեաց մարզերը…:

«ԱԼԻՔ» ՕՐԱԹԵՐԹԻ ԳԼԽԱՒՈՐ
ԽՄԲԱԳԻՐ ԴԵՐԵՆԻԿ ՄԵԼԻՔԵԱՆ