Հարց է ծագում

Այս տարվա  մայիսի 1-ից սկսած` աթլետիկայի մրցումներին կմասնակցեն միայն այն մարզուհիները, որոնց անդրոգեն հորմոնի (տղամարդկանց սեռական հորմոն) քանակն օրգանիզմում ավելի պակաս կլինի, քան տղամարդկանց մոտ:

Աթլետիկայի մրցումները նախկինի պես առանձին են կանանց և տղամարդկանց համար: Այդ պատճառով  այն կանայք, ում հորմոնները ավելի քիչ  չեն, քան տղամարդկանցը, հնարավորություն չեն ունենա մասնակցել  կանանց մրցումներին, բայց նաև չեն կարողանա մասնակցել  տղամարդկանց մրցումներին:

Եթե փորձագետները չկարողանան ինքնուրույն կազմել եզրակացությունը, մարզուհուն պետք է ուղարկեն IAAF-ի կողմից հաստատված վեց բժշկական կենտրոններից մեկը՝ լիարժեք հետազոտման և վերջնական ախտորոշման համար: Եթե աթլետուհին հրաժարվի հետազոտությունից, կարող է առհասարակ  զրկվել  մրցաշարերին մասնակցելու իրավունքից:

Ընդունված որոշման նպատակը հասկանալի է և ընդունելի, սակայն հարց է ծագում` առանց հորմոնների ընդունման կանայք կկարողանա՞ն կրկնել կամ բարելավել իրենց մարզական արդյունքներն ու որակները: Պետք է պակասեցնել պահանջները կանանց նկատմամբ, որպեսզի վերջիններս լավագույն արդյունքի համար տարբեր հորմոններ չընդունեն և, առաջին հերթին, իրենց առողջությունը չվտանգեն: Մի՞թե խնդրի մասնակի և միակողմանի լուծմամբ կարելի է արդյունք ակնկալել: Այս որոշմանը զուգընթաց պետք է բեռնաթափել և թուլացնել կանանց առաջնությունները, որպեսզի նպատակն արդարացնի միջոցները:

Անի ՄԵՋԼՈՒՄՅԱՆ