Ճանաչու՞մ եք որևէ թուրքի, ով համաձայն է հայության հողային կորստի չնչին իսկ չափով փոխհատուցման. Ա. Շահբազյան

Հիմա մի քանի սկզբունքային հարցադրում առկա հարցի վերաբերյալ: Ո՞րն է գլխավոր խնդիրը, որի պատճառով Թուրքիան խուսափում է այս հարցից: Մենք մոռանում ենք, որ ցեղասպանության հետեւանքով, ոչ միայն վերացել կամ գրեթե վերացել է իր բնօրրանում ապրող արեւմտահայ ժողովուրդը, այլեւ կորսվել ու թուրքացվել է Արեւմտահայաստան երկիրը: Երկիրը իր ժողովրդին միշտ կվերարտադրի, իսկ օտարությունը միշտ կսպառի կձուլի ու անհետացման կդատապարտի հայրենիքի հավերժ «նախկին» բնակչին: Հիմա ինչի՞ց ելնելով ներել: Դուք ճանաչո՞ւմ եք որեւէ թուրքի ով համաձայն է հայության հողային կորստի չնչին իսկ չափով փոխհատուցման: Ձեզ չի՞ թվում, որ ժամանակակից թուրքական քաղաքականության շրջագծում է տեղավորվում նաեւ այդ որոշ սահմանափակ թուրք հավաքականության գոյությունը, որը ցավ է հայտնում, որ ժամանակին իր վատ պապերը սպանել են հայերին: Ինչքան լավ են ծախում մեզ վրա այս երեւույթը այն օտարները, ովքեր ցանկանում են միջազգային օրակարգերից դուրս բերել ցեղասպանության հարցը, առանց ֆիզիկական կամ, նույնիսկ, բարոյական փոխհատուցման եւ ազգային հարցերի առուծախի պատրաստակամ մեր փերեզակները:Մնալով պատշաճության սահմաններում ես ցանկանում եմ հարցնել ներողներին եւ ներելու հարցը քննարկելու պատրաստակամներին, հարգելիներս ո՞վ եք դուք, դուք ո՞ւմ կողմից եք լիազորված ներելու կամ չներելու: Ձեզ այդպիսի լիազորություն են տվել միլիոն ու կես նահատակվածնե՞րը, 800000 թուրքացվածներն ու լլկվածնե՞րը, թե Արեւմտահայաստանի տերերը: Քանի որ այս տեսակի հետ շատ խոսելիք չկա դարձյալ դիմում եմ մյուսներին՝ բարեկամներ եւ հայրենակիցներ զգոն լինենք, զգուշանանք եւ երբեք թույլ չտանք, որ նման քննարկումները ծլարձակեն մեր գլուխներում եւ մտնեն հանրային միջավայրեր: Վստահ եմ կանցնի ոչ շատ ժամանակ եւ կբացահայտվի, որ շատ ավելի խորքային երեւույթի արդյունք է այն՝ ինչն այժմ տեսանելի է միայն մակերեսի մակարդակում: Հիշեք Լեւոնի Ժամանակները, հիշեք նրա, բանակցությունները թուրք դեսպանի ու լրագրողի հետ եւ բանակցելու նախաձեռնությունը գորշ գայլերի առաջնորդ Թյուրքեշի հետ: Հետեւենք, թե մեր շուրջն ինչ ջրեր են հոսում: Սա էլ կհաղթահարենք, վստահ եմ, միայն թույլ չտանք մեր ծոցում մեծացած իժը թունավորի մեզ»։