ՄԻԵԴ-ն ընդդեմ Հայաստանի երկու գործով որոշում է կայացրել

Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանն այսօր հրապարակել է Վարդանյանն ու Նանուշյանն ընդդեմ Հայաստանի գործով որոշումը:

Հայաստանի Հանրապետության դեմ բողոքը 2007 թվականին ներկայացրել են երեք հայցվորներ՝ Յուրի Վարդանյանը, Շուշանիկ Նանուշյանը և Արտաշես Վարդանյանը՝ Մարդու իրավունքների և հիմնարար ազատությունների պաշտպանության հռչակագրի 34-րդ հոդվածով:

Եվրոպական դատարանը վճռել է, որ տեղի է ունեցել իրավական որոշակիության և իրավահավասարության սկզբունքի, ինչպես նաև անաչառ դատարանի կողմից արդար դատավարության իրավունքի խախտում և անօրինական կերպով սեփականության զրկում:

Դատարանը, մասնավորապես, վճռել է, որ համաձայն հայցվորի բողոքի՝ Հայաստանի դատարանները խախտել են վերջնական եզրակացությունների սկզբունքը, իսկ Վճռաբեկ դատարանի քաղաքացիական պալատի նախագահն անաչառ չի եղել:

Դատարանը կոչ է արել կառավարությանը և առաջին հայցվորին երեք ամսվա ընթացքում ներկայացնել գրավոր դիտարկումներ առաջին հայցվորին տրամադրվող վնասի փոխհատուցման վերաբերյալ և տեղեկացնել դատարանին իրենց ձեռք բերած համաձայնության մասին:

Հայցվորները ընտանիքի անդամներ են, որոնք ապրել են Երևանում՝ Բուզանդ 13 հասցեում գտնվող 1385.6 քառակուսի մետր հողի վրա գտնվող տանը: Երկրորդ և երրորդ հայցվորներն են դիմողի կինը և որդին:

Հայցվորը, մասնավորապես, պնդել է, որ իրեն կամայականորեն զրկել են իր հողից, ինչպես նաև զրկել են հաջորդած դատական գործընթացում արդար դատավարության իրավունքից: Նա այնուհետև պնդել է նաև, որ ապօրինաբար զրկվել է իր տնից:

Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը հրապարակել է ևս մեկ գործով որոշում: «Տեր-Սարգսյանն ընդդեմ Հայաստանի» գործով Հայաստանի կառավարությունը հայցվոր Վաղինակ Տեր-Սարգսյանին երեք ամսվա ժամկետում պետք է վճարի 3100 եվրո՝ որպես ոչ նյութական վնասի փոխհատուցում: Իր բողոքը Հայաստանի Հանրապետության դեմ Տեր-Սարգսյանը ներկայացրել էր 2010 թվականի մայիսի 11-ին Մարդու իրավունքների և հիմնարար ազատությունների պաշտպանության հռչակագրի 34-րդ հոդվածով:

Հայցվորը մասնավորապես պնդել է, որ խախտվել է Ղազախստանում 2000 թվականին տեղի ունեցած սպանությանն առնչվող դատական գործի ընթացքում իր արդար դատավարության իրավունքը, քանի որ նա մեղավոր է ճանաչվել վկաների մինչդատական հայտարարությունների հիման վրա, որոնց նա հնարավորություն չի ունեցել տեսնելու, ինչպես նաև տեսաձայնագրությունների հիման վրա, որոնք չեն քննվել դատարանում: