Ժանտախտի ժամանակը

Վերջին օրերի ընթացքում հասարակության քննարկման կիզակետում հայտնված և մահացու ելք ունեցած երկու՝ նորածին երեխայի և զինվորի սպանությանն առնչվող դեպքերում էլ գլխավոր մեղավորների շարքում հիշատակվում են ամենամարդասիրական մասնագիտության տեր սպիտակխալաթավոր բարոյազուրկ էակներ:

Ցանկացած հասարակության մեջ բժիշկն իրենով բյուրեղացնում է բարոյական արժեհամակարգի նշաձողի բարձրագույն կետը, որին ձգտում են սոցիալական ու մասնագիտական մյուս շերտերը: Իհարկե, աշխարհի ցանկացած անկյունում հիվանդների մահեր են արձանագրվում վիրահատական սեղաններին, հիվանդանոցներում, սակայն նման դեպքեր, որոնց ականատեսն ենք մենք մեր իրականության մեջ, ուղղակի ցանկացած նորմալ մարդու երևակայությունից դուրս են:

Դառնալ նորածնի մահվան պատճառ «բուրդ չփխելով» զբաղված լինելու, 10 ժամ անօգնական թողնելուց հետո ծեծել բուժկետ բերված հիվանդին, սա արդեն վկայում է հասարակության մեջ որևէ բարոյական նորմի չգործելու, արժեհամակարգի բացակայության մասին: Իրավիճակն ավելի սարսափելի է այն պատճառով, որ չի երևում հույսի ոչ մի շող: Իշխանությունը ոչ միայն որևէ քայլ չի ձեռնարկում այս բարոյական գահավիժումը կասեցնելու ուղղությամբ, այլև իր պաշտոնյաների, նրանց ազգականների ու բարեկամների սանձարձակ ու անպատժելի վարքագծով ու անպատժելիությամբ, կարծես, փորձում է ապացուցել, որ մեր երկրում վրա են հասել «ժանտախտի ժամանակները»: