Կոնվենցիայի ընդունումից 75 տարի անց աշխարհը շարունակում է ականատես լինել նոր ցեղասպանությունների

Հայոց ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտի (ՀՑԹԻ) գիտաժողովների սրահում մեկնարկել է «Ցեղասպանություն հանցագործությունը կանխարգելելու և պատժելու մասին կոնվենցիան 75 տարի անց» խորագրով  կլոր-սեղան քննարկում:

«Արմենպրես»-ի հետ զրույցում ՀՑԹԻ-ի տնօրենի ժամանակավոր պաշտոնակատար Էդիտա Գզոյանը նշեց` չնայած կոնվենցիան ամենաշատը վավերացված մարդու իրավունքների պաշտպանության միջազգային փաստաթղթերից է, սակայն աշխարհը շարունակում է ականատես լինել նոր ցեղասպանությունների:

«Այսօրվա մեր կլոր-սեղան քննարկումը նպատակ ունի ցեղասպանագետ գիտնականների ելույթների միջոցով քննարկել, թե ցեղասպանության կոնվենցիան  այս 75 տարիների ընթացքում արդյոք նպաստե՞լ է ցեղասպանությունների կանխարգելմանը և ցեղասպանների պատժմանը, թե՞ ոչ՝ հաշվի առնելով Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած բռնի տեղահանումը: 2023 թ. սեպտեմբերին արցախահայության բռնի տեղահանումը նոր հարցեր բարձրացրեց Ցեղասպանության կոնվենցիայի կիրառման, մեկնաբանման և կանխարգելման գործառույթի հետ կապված: Այս հարցի ներքո էլ, պատմական ակունքներից գալով,  քննարկելու ենք և  որոշակի առաջարկներով ենք հանդես գալու»,- ասաց Էդիտա Գզոյանը:

Նա նշեց, որ բանախոսները կանդրադառնան ցեղասպանությունների իրավական, պատմական և մշակութային ասպեկտներին, ինչպես նաև կքննարկեն ատելության խոսքի դերը ցեղասպանությունների իրականացման մեջ:

Միջոցառման մասնակից, դասախոս Նաիրա Սահակյանը, ով հիմնականում ուսումնասիրում է Ադրբեջանի և մասնավորապես այդ երկրի պաշտոնյաների քաղաքական դիսկուրսը, որը հիմնականում պտտվում է ԼՂ կոնֆլիկտի շուրջ, ընդգծեց, որ արդեն 75 տարի է անցել, ինչ Ցեղասպանության կոնվեցիան կա, բայց դրանից հետո մարդկությունը ականատես է եղել բազմաթիվ ցեղասպանությունների, որոնք տեղի են ունեցել, ինչպես նաև վերջերս  Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած բռնի տեղահանումը, որը, ըստ մասնագետի, նույնպես կարելի է որակել որպես ցեղասպանություն:

Նա մանրամասնեց, որ իր ելույթում խոսելու է նրանից, թե ինչպես է Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը իր տարբեր ելույթներում փորձում հայերին ապամարդկայնացնել ու նրանց որպես սպառնալիք ներկայացնել՝ նշելով, որ դա ցեղասպանության իրականացման մի քանի փուլերից մեկն է։

«Սա կարևոր է նրանով, որ, եթե նայենք թե ինչ փուլերով են տեղի ունենում ցեղասպանությունները, ապա կնկատենք,  որ այդ մի քանի քայլերի մեջ ապամարդկայնացումը առանցքային տեղ է գրավում: Սա այն դեպքն է, երբ դիմացինի մեջ թշնամու կերպար ստեղծելուց նրան փորձում ես զրկել բոլոր մարդկային հատկանիշներից և դրանով իսկ նրան ներկայացնում որպես թիրախ, որին կարելի է ոչնչացնել։ Դիմացինին ոչ մարդկային էակ ներկայացնելուց բացի, նրան ներկայացնում ես նաև որպես քո գոյության համար վտանգավոր տարր, և սա ենթագիտակցության մեջ ստեղծում է իրադրություն, որ դու հարկադրված ես դիմացինին սպանել, հակառակ դեպքում նա քեզ վնասելու է»,- մանրամասնեց նա:

Ըստ մասնագետի՝ Ադրբեջանի նախագահը և բարձրաստիճան պաշտոնյանները  կիրառում են հենց այս մեթոդները հայ ժողովրդի դեմ ատելություն սերմանելու նպատակով: