Թուրքիան այնքան ուժեղ չէ, որքան պատկերացնում էր Էրդողանը. Հալսման

Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանի ղեկավարության ներքո Թուրքիան, դեռևս ցանկանալով դերակատարություն ունենալ եվրոպական քաղաքականության մեջ, իր ուշադրությունը տեղափոխել է դեպի Մերձավոր Արևելք, հատկապես՝ դեպի նախկին օսմանյան տիրույթներ՝ Հունաստան, Սիրիա, Իրաք և Հյուսիսային Աֆրիկա՝ իր ազդեցությունն ընդլայնելու հույսով: Այս մասին գրում է John C. Hulsman Enterprises քաղաքական հարցերով միջազգային խորհրդատվական կազմակերպության նախագահ Ջոն Հալսմանը Arab News- ի սյունակում:

«Բայց, ինչպես պատմության մեջ բազմիցս է պատահել, գործնականում Էրդողանը բախվել է կայսերական գերլարումին՝ ստանձնելով ավելի շատ պարտավորություններ, քան երկիրը կարող էր դիմակայել»,- նշում է փորձագետը:

Վերլուծաբանը շեշտում է, որ «անհնար է կայսրություն ղեկավարել էժանագին ձևով»: «Էրդողանի նեոօսմանյան տենդագին երազանքի ճակատագրական թերությունն այն է, որ Թուրքիան պարզապես իր պատկերացրած մեծ տերությունը չէ: Նրա տնտեսության կառուցվածքային խնդիրներն այդպիսի ծավալապաշտական արտաքին քաղաքականությունը դարձնում են երկարաժամկետ հեռանկարով և լիովին անկայուն»,- գրում է նա:

Կորոնավիրուսային համաճարակը կործանարար հարվածներ է հասցնում Թուրքիայի տնտեսությանը: Սեպտեմբերին լիրան ընկավ ռեկորդային նվազագույնի: Արժույթը հետագա անկումից զերծ պահելու հուսահատ փորձով կառավարությունն օգտագործել է իր արտարժույթի պահուստների գրեթե կեսը՝ 65 միլիարդ դոլար: Գնաճը մնում է կայուն բարձր՝ օգոստոսին հասնելով գրեթե 12%-ի: 2020-ի երկրորդ եռամսյակում Թուրքիայի ՀՆԱ-ն տարեկան կտրվածքով ընկել է 9,9%-ով, ինչը վատթարագույնն է վերջին տասնամյակում:

«Մեղմ ասած՝ նման կործանարար վիճակագրությունը չի նպաստում նեոօսմանյան արտաքին քաղաքականությանը: Ընդհակառակը՝ այս թվերը փաստեր են, որոնք պարզապես հեռանկարում հնարավոր չէ փոխել: Էրդողանի նեոօսմանյան վիթխարի երազանքը դատապարտված է անհաջողության ամենաակնհայտ և պատմականորեն տարածված պատճառներով. նրա էքսպանսիոնիստական երազանքները գերազանցում էին Թուրքիայի տնտեսական իրողությունները», - ամփոփում է Հալսմանը: