Ինչո՞ւ են իշխանությունները Հաղարծին վանական համալիր տանող ճանապարհը դուրս թողել «ասֆալտային փիառ» օպերացիայից. «Փաստ»

«Փաստ» օրաթերթը գրում է.

Օրվա իշխանությունների համար, որոնք բոլոր ոլորտներում միայն տոտալ ձախողումներ ունեն, «գլուխ գովելու» միակ թեման մնացել է ասֆալտը: Հա, մեկ էլ՝ ասֆալտի վրա գծանշումները: Վերջինիս առումով, իհարկե, մեծամասամբ կա՛մ ոչինչ արված չէ, կա՛մ էլ մեկ-երկու ամսվա կյանք ունեցող գծանշումներ են, բայց ասֆալտի թեման Փաշինյանի ու իր կառավարության համար «մշտական ունի»:

Ասել, որ այս թեմայով «գլուխ գովելու» տեղ չունեն, չափազանց անարդարացի կլինի: Սակայն հարցն այն է, որ կարևոր նշանակություն ունեցող մի շարք վայրեր դուրս են մնացել իշխանությունների «ասֆալտային փիառ» օպերացիայից: Օրինակ՝ ցանկացած ոք, ով այցելել է Հաղարծին վանական համալիր, ապա կհաստատի, որ դրանից հետո լուրջ ֆինանսական ծախսերի տակ է ընկել մեքենան վերանորոգելու համար: Բավական է Դիլիջան-Իջևան ճանապարհից թեքվել դեպի վանական համալիր տանող գեղեցկագույն ճանապարհ, իսկույն սկսվում է «դարուփոսերի» անվերջանալի շարք: Թե՛ գյուղի միջով անցնող կարճ հատվածը, թե՛ անտառի միջով անցնող մոտ 5,5 կիլոմետրանոց ամբողջ ճանապարհը պարզապես քարուքանդ եղած են, որոշ տեղերում էլ ճանապարհն այնքան է նեղացել, որ մեծ վարպետություն է պահանջվում, որպեսզի երկու մեքենա իրար մոտով անցնեն ու ձորը չընկնեն:

Մյուս կողմից՝ հատկապես շաբաթ և կիրակի օրերին, քանի որ բուն վանական համալիրի մոտ մեքենաների մեծ կուտակում է, երբեմն վարորդները մեքենաները թողնում են հենց ճանապարհին ու 1-2 կմ ոտքով քայլում: Մեքենաների նման «կայանումն» ավելի է բարդացնում երթևեկը: Ու չկան պարեկներ, որոնք կարգավորեին այդ վիճակը:

Մի խոսքով, որքան էլ իշխանությունները պատերազմ են հայտարարել Հայ առաքելական եկեղեցուն, սակայն այս դեպքում խոսքն առաջին հերթին զբոսաշրջային նշանակության կոթող տանող ճանապարհի մասին է: Օրինակ՝ անցած կիրակի մեր լրագրողն ականատես է եղել, թե բազմաթիվ զբոսաշրջիկներ ու նրանց տեղափոխող վարորդները, ընդհանրապես Հաղարծին վանական համալիր մեկնողներն ինչ խոսքերով էին հիշում ՀՀ իշխանություններին: Դրանք հրապարակային մեջբերելի չեն: